Разм. Кусок, абломак дрэвавай кары. На дрывотні, пад варыўнёй, хлыстала па бервяне тонкая сасновая карына.Пташнікаў.Лёнька вярнуўся ў курэнь і сеў выразаць з хваёвай карыны пісталет.Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)