шкада́ безас. у знач. вык scháde, es ist bedáuerlich, es tut (mir) leid;

мне шкада́ яго́ er tut mir leid; er dáuert mich (высок.);

мне шкада́ яго́ да слёз ich könnte wéinen, so leid tut er mir;

мне для Вас нічо́га не шкада́ für Sie ist mir nichts zu scháde;

шкада́ но́вага касцю́ма scháde um den néuen Ánzug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чы́рвань, ‑і, ж.

1. Уласцівасць чырвонага; чырвоны колер. Сонца яшчэ не паказалася з-за высокага бору ў канцы вёскі, і ён .. быў як намалёваны на чырвані неба. Крапіва. Ясна гарэў сухі хвораст, асыпаючы ў шэры попел хрусткія вугалькі, напоўненыя жывой чырванню агню. Самуйлёнак. У чырвань, золата ўбраны стаяць у пушчах нашых дрэвы. Дубоўка.

2. Чырвоныя плямы на целе, пачырваненне ад прыліву крыві, запалення. Слёз у .. [Мацвея] было мала, толькі чырвань з’явілася вакол вачэй. Чорны. З кулямёта.. [лейтэнанту] прабіла абедзве нагі вышэй костачак. Ногі распухлі і паліліся нездаровай чырванню. Курто.

3. Румянец. — Усё, Сяргей Рыгоравіч, — адказала [Люда]. Вочы дык узняла, а чырвань на шчоках яшчэ пагусцела. Брыль. І шчокі, і нос, і вушы гарэлі бледнай чырванню. Лынькоў.

•••

Увагнаць у чырвань гл. увагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́ра ср., прям., перен. мо́ре;

вы́йсці ў м. — вы́йти в мо́ре;

залаці́стае м. пшані́цы — золоти́стое мо́ре пшени́цы;

○ адкры́тае м. — откры́тое мо́ре;

закры́тае м. — закры́тое мо́ре;

◊ м. слёз — мо́ре слёз;

жыццёвае м. — жите́йское мо́ре;

ка́пля ў мо́ры — ка́пля в мо́ре;

м. па кале́на — мо́ре по коле́но;

чака́ць каля́ м. паго́ды — ждать у мо́ря пого́ды;

са дна м. даста́ць — со дна мо́ря доста́ть;

м. крыві́ — мо́ре кро́ви;

за ~рам, за мара́мі — уст. за мо́рем, за моря́ми;

разліўно́е м. — разлива́нное мо́ре;

на то́е і шчупа́к у мо́ры, каб кара́сь не драма́ў — посл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л;

за мо́рам цяля́ — паўрубля́, ды сто пераво́зу — посл. за́ морем телу́шка — полу́шка, да рубль перево́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папалі́ць ​1, ‑палю́, ‑па́ліш, ‑па́ліць; пр. папалі́ў, ‑палі́ла; зак., каго-што.

1. Спаліць, знішчыць агнём, спёкай і пад. усё, многае. У Лядах на Нёмане стаяў партызанскі дазор, а ў зрубе.. — застава. У зрубе, а не ў хаце, таму што ад восені хат у Лядах не было: іх папалілі фашысцкія карнікі. Брыль. [Янка:] — Ты, вось, паглядзі на луг, на груды: папаліла іх сонца з вясны. А прайшлі дажджы, яны пачалі ажываць. Колас.

2. і без дап. Паліць некаторы час.

папалі́ць ​2, ‑лью́, ‑лье́ш, ‑лье́; ‑льём, ‑льяце́ і ‑лію́, ‑ліе́ш, ‑ліе́; ‑ліём, ‑ліяце́; пр. папалі́ў, ‑ліла́, ‑ліло́; зак., што і чаго.

Разм. Ліць доўга, неаднаразова; выліць у вялікай колькасці. Папаліць вады на грады. □ [Карызна:] — Каб мне столькі радасці, колькі кожная слёз папаліла за свой век. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

touch​2 [tʌtʃ] v.

1. чапа́ць, крана́ць; дакрана́цца, датыка́цца;

touch at a port захо́дзіць у порт;

touch shore падплыва́ць да бе́рага

2. закрана́ць (пытанне, праблему і да т.п.)

3. узруша́ць, узру́шваць, расчу́льваць, хвалява́ць;

touch slightly лёгка дакрана́цца;

He was to uched to tears. Ён быў крануты да слёз.

♦

to uch bottom BrE дайсці́ да са́мага ні́зкага ўзро́ўню (пра цэны, падзеі);

touch wood дакрана́цца да чаго́-н. каб прадухілі́ць бяду́

touch down [ˌtʌtʃˈdaʊn] phr. v. прызямля́цца (пра самалёт)

touch up [ˌtʌtʃˈʌp] phr. v. выпраўля́ць, паляпша́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чужы́ fremd;

пад чужы́м і́мем únter fálschem Námen, únter éinem Décknamen;

з чужы́х слоў wie man erzählt, vom Hörensagen;

◊

чужы́мі рука́мі жар заграба́ць ≅ sich (D) die Kastáni¦en aus dem Féuer hólen lássen*;

сядзе́ць на чужы́м гарбе́ j-m auf der Tásche líegen*;

на чужо́е дабро́ нясі́ слёз вядро́ ≅ böser Gewínn fährt bald dahín;

у чужо́й царкве́ све́чак не папраўля́й ≅ in Rom tu wie Rom tut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

душы́цца ​1, душуся, душышся, душыцца; незак.

1. чым і ад чаго. Задыхацца (ад кашлю, смеху, слёз і пад.). Душыўся .. [Міхалкаў бацька] кашлем доўга, аж заходзіўся. Чорны. На беразе стаялі Алік і Валерык і аж душыліся ад смеху. Шашкоў. // Прагна, паспешліва есці. Немец аж душыўся гэтай сытай ядой, недалікатна напіхаючы повен рот. Чорны. // перан. Разм. Карміцца аднастайнай ежай (звычайна нізкаякаснай). Душыцца поснай бульбай. // перан. Цяжка і многа працаваць. На пятнаццаць гадзін з дня ў дзень душылася [маці] на фабрыцы за кавалак хлеба. Якімовіч. // перан. Разм. Жыць у цеснаце. — Багацейшая ды мацнейшыя сем’і ўжо ў хатах. Ну і мне надакучыла ў зямлянцы душыцца з сям’ёй. Чарнышэвіч.

2. Штурхацца ў цеснаце, у натоўпе. Людзі душыліся, піхаліся, імкнуліся стаць бліжэй да каменя. Пестрак.

3. Зал. да душыць ​1 (у 1, 6 знач.).

душы́цца ​2, душуся, душышся, душыцца; незак.

Апырсквацца або націрацца духамі, адэкалонам. Душыцца адэкалонам. Часта пачаў душыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакаць, рыдаць, прычытаць, прычытваць; галасіць, румзаць, хліпаць, хліпатаць, хлімкаць, усхліпваць, (разм.); крычаць, раўці, выць, скавытаць (перан.) □ заходзіцца плачам, заходзіцца ад плачу, ліць слёзы, аблівацца слязамі, залівацца слязамі, душыцца слязамі, душыцца ад слёз, душыцца плачам, разводзіць сырасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пато́к м.

1. Strom m -(e)s, Ströme, Fluss m -es, Flüsse;

бу́рны пато́к Stúrzflut f -, -en;

пато́к паве́тра Lúftstrom m;

2. (мноства, маса) Schwall m -(e)s, -e;

пато́к слоў Wórtschwall m, Rédestrom m;

пато́кі слёз Tränenstrom m;

пато́кі інфарма́цыі Informatiónsfluss m, Dátenfluss m;

пато́к пі́сьмаў éine Flut von Bríefen;

пато́к пасажы́раў Strom von Réisenden;

пато́к пакупніко́ў Kúndenstrom m, Kúndenfrequenz f -, -en;

3. (бесперапынная вытворцасць) Flíeβfertigung f -, Flíeβbandverfahren n -s, -; Táktstraβe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праня́ць, прайму, праймеш, пройме; пр. праняў, ‑няла, ‑няло; заг. праймі; зак.

1. каго-што. Прабраць, пранізаць (пра мароз, холад, вецер і пад.). Пракосы ляжалі як горы, і іх трэба было варочаць некалькі разоў на дзень, каб сонца і вецер пранялі іх наскрозь. Паслядовіч. Праходзячы ля хаты Галаўнёва, [Горбікаў] раптам адчуў, што ледзяныя дрыготкі пранялі і без таго халоднае яго цела. Дудо. А я ляжу ўвесь мокры, і такі мяне холад праняў, што я ўскочыў на ногі ды даў такога драла, што і ваўкі, напэўна б, не дагналі. Каваль.

2. каго. Глыбока, моцна падзейнічаць, зрабіць вялікае ўражанне на каго‑н. І так .. [Мешчаракоў] праняў нечым на сходзе людзей, што прывялі яны потым не толькі коней, узятых у іх раней, а і тых, што хавалі да гэтага ў лесе. Мехаў. / у безас. ужыв. — Нічога, Арынка, дармо... Так, выпіў трошкі лішняга, яно і праняло да слёз... Хадкевіч.

3. безас. каго. Разм. Пранесці (аб паносе).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)