адтараба́ньваць

‘моцна стукаць, утвараючы шум, грукат; хутка гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення; адцягваць, адвозіць што-небудзь цяжкае, вялікае, грузнае’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адтараба́ньваю адтараба́ньваем
2-я ас. адтараба́ньваеш адтараба́ньваеце
3-я ас. адтараба́ньвае адтараба́ньваюць
Прошлы час
м. адтараба́ньваў адтараба́ньвалі
ж. адтараба́ньвала
н. адтараба́ньвала
Загадны лад
2-я ас. адтараба́ньвай адтараба́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адтараба́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпра́жыць

‘апрацаваць што-небудзь моцным жарам; пачаць моцна пячы (пра сонца) каго-небудзь, што-небудзь (прыпражыць галаву) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпра́жу прыпра́жым
2-я ас. прыпра́жыш прыпра́жыце
3-я ас. прыпра́жыць прыпра́жаць
Прошлы час
м. прыпра́жыў прыпра́жылі
ж. прыпра́жыла
н. прыпра́жыла
Загадны лад
2-я ас. прыпра́ж прыпра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпра́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цу́біць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж і пад.); піць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цу́блю цу́бім
2-я ас. цу́біш цу́біце
3-я ас. цу́біць цу́бяць
Прошлы час
м. цу́біў цу́білі
ж. цу́біла
н. цу́біла
Загадны лад
2-я ас. цу́б цу́бце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цу́бячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарлапа́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што і без дап. (разм.).

Моцна крычаць, спяваць.

Г. на ўсю вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гваздану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., аднакр. (разм.).

Моцна ўдарыць чым-н.

Г. кулаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маналі́тны, -ая, -ае.

1. гл. маналіт.

2. перан. Моцна згуртаваны, з’яднаны.

Маналітная армія.

|| наз. маналі́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апры́краць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Стаць прыкрым, непрыемным; моцна надакучыць каму-н. з-за аднастайнасці.

Апрыкралі дажджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашчапе́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што (разм.).

Моцна абхапіць, абняць.

Дзіця ашчаперыла маці за шыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скале́лы, -ая, -ае.

Які моцна змёрз, скалеў.

С., ледзь жывы, вярнуўся з лесу.

|| наз. скале́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абра́зіцца, -ра́жуся, -ра́зішся, -ра́зіцца; -ра́зься; зак.

Адчуць сябе абражаным, зняважаным, моцна пакрыўдзіцца.

|| незак. абража́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)