мо́цна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мо́цна мацне́й наймацне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́цна нареч.

1. кре́пко, про́чно; надёжно;

2. си́льно, кре́пко, мо́щно;

3. си́льно;

4. си́льно, мо́щно;

5. кре́пко;

6. си́льно, стра́стно;

7. добро́тно; надёжно;

1-7 см. мо́цны 1-7;

◊ нязгра́бна скро́ены, ды м. сшы́ты — погов. нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́цна прысл гл моцны 2., 3., 4.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́цна-мо́цна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
мо́цна-мо́цна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́цна-мо́цна нареч. кре́пко-на́крепко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моцна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. моцны, напр.: моцнадзейны, моцнатокавы, моцнавільготны, моцнавязкі, моцназабруджаны, моцнасалёны, моцнажалезісты, моцнапорысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кре́пко-на́крепко нареч. мо́цна, мо́цна-мо́цна, як наймацне́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́крепко нареч.

1. мо́цна, ве́льмі мо́цна; (наглухо) на́глуха;

2. (категорически) разг. катэгары́чна; (решительно) рашу́ча;

◊

кре́пко-на́крепко мо́цна, мо́цна-мо́цна, як наймацне́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздуши́ться мо́цна надушы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разоби́деться (мо́цна) пакры́ўдзіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)