Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пятні́к ’гняздо, у якім паварочваецца вось варот’ (Нас., Касп., Нік. Очерки), ’прыстасаванне, пры дапамозе якога дзверы прымацоўваліся да вушакоў’ (Варл.), пя́тнік ’вушак, да якога прымацоўваюцца дзверы завесамі; вушак наогул’ (Бяльк., Мат. Маг.), укр.пʼятни́к ’крук, на які навешваюцца дзверы’, рус.дыял.пятни́к ’прыстасаванне для навешвання дзвярэй, варот’, славен.petník ’завесы ў варотах; вушак; парожак’. Прасл.дыял.*pętьnikъ, якое Бязлай (2, 32) параўноўвае з ц.-слав.пятьно ’шпора, астрога, пыж’, літ.pentìnas ’шпора’, ùžpentis ’шпора ў пеўня’, лат.piêsis ’шпора’. Міклашыч (239) выводзіў з *pęta ’пята’ (гл. пята́), Фрэнкель (571) меркаваў пра кантамінацыю *pęta і *pęti (гл. пяць). Гл. таксама напіта.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расчыні́цца, ‑ніцца; зак.
Адчыніцца (пра дзверы, акно, века і пад.). Лабановіч падышоў да перагародкі і штурхануў дзверы, яны з шумам расчыніліся.Колас.Расчыніліся дзверцы, у аўтобус хлынула свежае паветра з нейкім мяккім халодным пахам.Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стукм. Póchen n -s, -, Klópfen n -s, -; Schläge pl;
стук у дзве́ры Póchen [Klópfen] an der Tür;
пачу́ўся стук у дзве́ры es hat (an die Tür) geklópft
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)