палец, ✂, м.

  1. Адна з пяці рухомых канцавых частак кісці рукі, ступні нагі (у чалавека) або лапы (у жывёлы).

    • Безыменны палец.

  2. У машынах, механізмах і пад.: замацаваная дэталь у выглядзе акруглага стрыжня (спец.).

◊

  • Па пальцах пералічыць каго-што (разм.) — назваць (пра невялікую колькасць каго-, чаго-н.).

  • Праз пальцы глядзець на каго-што (разм. неадабр.) — свядома не заўважаць чаго-н. недазволенага.

  • Палец аб палец не ўдарыць або пальцам не паварушыць (разм. неадабр.) — нічога не зрабіць.

  • Як свае пяць пальцаў ведаць каго-што (разм.) — ведаць вельмі добра.

  • Пальцам паказваць на каго-што (разм.) — указваць, звяртаць асобую ўвагу на каго-, што-н.

  • Вакол або кругом пальца абвесці каго (разм.) — спрытна ашукаць.

  • Пальца ў рот не кладзі каму (разм.) — пра чалавека, які не ўпусціць выпадку выкарыстаць у сваіх інтарэсах промах, даверлівасць іншага.

  • З пальца выссаць або высмактаць (разм.) — выдумаць, сказаць без належных падстаў.

|| памянш. пальчык, ✂.

|| прым. пальцавы, ✂.

  • П. сустаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

обвести́ сов.

1. (провести вокруг) абве́сці, мног. паабво́дзіць;

обвести́ вокру́г до́ма абве́сці вако́л до́ма;

обвести́ рису́нок ту́шью абве́сці рысу́нак ту́шшу;

обвести́ блю́дце золоты́м ободко́м абве́сці спо́дак залаты́м абадко́м;

2. (оградить) абгарадзі́ць, мног. паабгаро́джваць, агарадзі́ць; (канавой) абве́сці, мног. паабво́дзіць, абкапа́ць, мног. паабко́пваць;

3. (обмануть) прост. ашука́ць, абдуры́ць;

◊

обвести́ вокру́г па́льца абве́сці вако́л па́льца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

правесці, ✂; зак.

  1. Прымусіць або памагчы прайсці куды-н., праз што-н.

    • П. атрад цераз балота.
    • П. праз агароды.

  2. Вызначыць, прачарціць.

    • П. граніцу.

  3. чым па чым. Зрабіць рух чым-н. прыціснутым да паверхні.

    • П. рукой па валасах.

  4. Пракладваючы, збудаваць.

    • П. канал.
    • П. тэлефон.

  5. Развітваючыся, прайсці разам з кім-н. да якога-н. месца.

    • П. сястру на вакзал.

  6. Адправіць куды-н.

    • П. сына ў армію.
    • Дзяжурны па станцыі правёў апошні поезд.

  7. Паглядзець услед таму, хто або што аддаляецца.

    • П. каго-н. вачамі.

  8. Дамагчыся ажыццяўлення чаго-н.

    • П. ідэю ў жыццё.

  9. Выканаць, ажыццявіць, зрабіць (якія-н. дзеянні, работу).

    • П. уборку ўраджаю.
    • П. рэпетыцыю.

  10. Тое, што і аформіць (у 2 знач.; спец.).

    • П. рахункі па касавай кнізе.

  11. Пражыць, прабыць які-н. час дзе-н. або якім-н. спосабам.

    • П. некалькі гадоў у ссылцы.
    • Весела п. свята.

  12. Ашукаць, перахітрыць (разм.).

    • Гэтага чалавека цяжка п.

|| незак. праводзіць, ✂.

|| наз. правядзенне, ✂, правод, ✂, праводка, ✂ і праводзіны, ✂.

  • Правод або праводка суднаў цераз канал.
  • Праводка лініі.
  • Праводка рахункаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абысці́

1. (вакол чаго-н) um etw. (A) herúmgehen* vi (s); umgéhen* vt;

2. вайск umgéhen* vt;

3. (наведаць розныя месцы) éinen Rúndgang [eine Rúnde] máchen; (der Réihe nach) besúchen [áufsuchen], nacheinánder áufsuchen [besúchen] vt;

4. (пазбегнуць) umgéhen* vt, verméiden* vt; áusweichen* vi (s) (што-н D);

абысці́ ця́жкасці Schwíerigkeiten verméiden* [umgéhen*]; Schwíerigkeiten (D) aus dem Weg gehen*;

5. (ашукаць) hintergéhen* vt, hínters Licht führen;

6. (перамагчы, выперадзіць) überhólen vt; zuvórkommen* vi (s) (каго-н D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

fángen

*

1.

vt

1) лаві́ць, злаві́ць

2) перан. злаві́ць на ву́ду, перахітры́ць

sich ~lássen* — папа́сці́ся на ву́ду, даць ашука́ць сябе́

3)

Féuer ~ — запа́львацца, загарэ́цца перан. загарэ́цца (якім-н. пачуццём), захапі́цца, закаха́цца

◊ Gríllen ~ — хандры́ць

2.

(sich) лаві́цца

sich in séinen éigenen Wórten fángen* — заблы́тацца (ва ўласных словах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абысці́, абыду́, абы́дзеш, абы́дзе; абышо́ў, -шла́, -шло́; абыдзі́; зак., каго-што.

1. Рухаючыся па крузе, прайсці вакол каго-, чаго-н. Ён абышоў кругом сваю сялібу.

2. У ваеннай справе: зайсці ворагу з тылу або з фланга, каб акружыць яго. Нямецка-фашысцкія войскі абышлі Брэсцкую крэпасць.

3. Прайсці бокам, мінуўшы каго-н.; абагнуць каго-, што-н. Абысці вёску.

4. перан. Мінуць, не закрануць каго-, што-н. Ні адна бяда яго не абыдзе.

5. перан. Знарок пазбегнуць, не закрануць чаго-н. у размове, апавяданні і пад. А. недарэчны выпадак.

6. перан. Не палічыцца з чым-н., не прыняць пад увагу, не ўлічыць чаго-н. Абысці закон, загад.

7. перан. Пакінуць без павышэння, узнагароды і пад.

8. Прайсці па ўсёй прасторы чаго-н., наведаць розныя месцы. З песняй абыду я нашу родную краіну.

9. Падысці да кожнага па чарзе.

10. Пашырыцца, стаць усюды вядомым. Навіна абышла ўвесь раён.

11. Падмануць, ашукаць. Ён умеў абысці начальства.

12. Перамагчы, узяць верх; выперадзіць. А. ўсіх на раённых спаборніцтвах.

◊

За вярсту абысці каго-што (разм.) — не мець жадання сустрэцца з кім-, чым-н., убачыць каго-, што-н.

|| незак. абыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць і абхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. абыхо́джванне, -я, н., абыхо́д, -у, М -дзе, м. і абхо́д, -у, М -дзе, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

праве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Памагчы прайсці куды-н., праз што-н. П. атрад цераз балота. П. праз агароды.

2. што. Вызначыць, прачарціць. П. граніцу.

3. чым па чым. Зрабіць рух чым-н. прыціснутым да паверхні. П. рукой па валасах.

4. што. Пракладваючы, збудаваць, устанавіць. П. канал. П. тэлефон.

5. каго (што). Развітваючыся, прайсці разам з кім-н. да якога-н. месца. П. сястру на вакзал.

6. каго (што). Адправіць куды-н. П. сына ў армію. Дзяжурны па станцыі правёў апошні поезд.

7. каго-што. Паглядзець услед таму, хто або што аддаляецца. П. каго-н. вачамі.

8. што. Дамагчыся ажыццяўлення чаго-н., увасобіць. П. ідэю ў жыццё.

9. што. Выканаць, ажыццявіць, зрабіць (якія-н. дзеянні, работу). П. ўборку ўраджаю. П. рэпетыцыю.

10. каго-што. Тое, што і аформіць (у 2 знач.; спец.). П. рахункі па касавай кнізе.

11. што. Пражыць, прабыць які-н. час дзе-н. або якім-н. спосабам. П. некалькі гадоў у ссылцы. Весела п. свята.

12. каго (што). Ашукаць, перахітрыць (разм.). Гэтага чалавека цяжка п.

|| незак. право́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. правядзе́нне, -я, н. (да 1—4, 8—10 знач.), право́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.), право́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1, 4 і 10 знач.; спец.) і право́дзіны, -дзін (да 5 і 6 знач.). Правод або праводка суднаў цераз канал. Праводка лініі. Праводка рахункаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

play

[pleɪ]

1.

n.

1) гульня́ f

2) ход -у m. (у гульні́ ў ша́шкі)

3) п’е́са f.

2.

v.

1) гуля́ць

to play with children — гуля́ць зь дзе́цьмі

to play tennis (football) — гуля́ць у тэ́ніс (футбо́л)

to play cards — гуля́ць у ка́рты

2) граць

а) на музы́чным інструмэ́нце

б) ро́лю на сцэ́не

3) разы́грываць

to play a mean trick — ашука́ць каго́

to play a trick — адпалі́ць шту́ку

4) прыкі́двацца

to play sick — прыкі́двацца хво́рым

•

- fair play

- in play

- play back

- play down

- play off

- play up to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wystawić

wystaw|ić

зак.

1. выставіць, паставіць;

~ić przed dom — выставіць перад домам;

2. паказаць, экспанаваць;

3. выставіць, паставіць;

~ić stopnie — паставіць адзнакі;

~ić pomnik — паставіць помнік;

~ić na pośmiewisko — выставіць на смех, абсмяяць;

~ić do wiatru разм. ашукаць;

~ić na próbę — выпрабаваць, праверыць;

~ić na niebezpieczeństwo — паставіць пад небяспеку;

wystawić sobie — уяві сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clip

I [klɪp]

1.

v. (-pp)

1) стры́гчы, падстрыга́ць, абстрыга́ць

clip a hedge — падстры́гчы жывапло́т

2) выраза́ць

clip an article from the newspaper — вы́разаць арты́кул з газэ́ты

3) абраза́ць, скарача́ць

4) informal мо́цна ўда́рыць

5) informal ашука́ць

2.

n.

1) стры́жка f.

2) адрэ́зак -ка, кліп -а m.

a film clip — адрэ́зак кінасту́жкі

3) informal рэ́зкі ўда́р

4) ху́ткасьць f.

at a fast clip — ве́льмі ху́тка

5) informal адзі́н раз, адзі́ная наго́да

at one clip — за адзі́н раз

II [klɪp]

1.

v. (-pp-)

1) заціска́ць, сашчапля́ць

2) абкружа́ць

3) шчыпа́ць

2.

n.

сашчэ́пка f.

paper clip — сашчэ́пка для папе́раў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)