правесці, ; зак.

  1. Прымусіць або памагчы прайсці куды-н., праз што-н.

    • П. атрад цераз балота.
    • П. праз агароды.
  2. Вызначыць, прачарціць.

    • П. граніцу.
  3. чым па чым. Зрабіць рух чым-н. прыціснутым да паверхні.

    • П. рукой па валасах.
  4. Пракладваючы, збудаваць.

    • П. канал.
    • П. тэлефон.
  5. Развітваючыся, прайсці разам з кім-н. да якога-н. месца.

    • П. сястру на вакзал.
  6. Адправіць куды-н.

    • П. сына ў армію.
    • Дзяжурны па станцыі правёў апошні поезд.
  7. Паглядзець услед таму, хто або што аддаляецца.

    • П. каго-н. вачамі.
  8. Дамагчыся ажыццяўлення чаго-н.

    • П. ідэю ў жыццё.
  9. Выканаць, ажыццявіць, зрабіць (якія-н. дзеянні, работу).

    • П. уборку ўраджаю.
    • П. рэпетыцыю.
  10. Тое, што і аформіць (у 2 знач.; спец.).

    • П. рахункі па касавай кнізе.
  11. Пражыць, прабыць які-н. час дзе-н. або якім-н. спосабам.

    • П. некалькі гадоў у ссылцы.
    • Весела п. свята.
  12. Ашукаць, перахітрыць (разм.).

    • Гэтага чалавека цяжка п.

|| незак. праводзіць, .

|| наз. правядзенне, , правод, , праводка, і праводзіны, .

  • Правод або праводка суднаў цераз канал.
  • Праводка лініі.
  • Праводка рахункаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)