Verbum

Коўць ’глыток’ (ТС, Мат. Гом., Жыв. сл., Янк. I). Гл. каўтаць.

◎ Кра́йка ’пояс’ (Нар. лекс., Мат. Маг., ТС, Юрч.). Гл. край ₁.

◎ Круса́дня ’курасадня’ (Бяльк., Мат. Маг.). Да курасадня (гл.). Параўн. крайнасць (гл.).

◎ Крыве́ц ’аднавокі’ (Мат. Гом.). Пераход значэння *крывы* > ’аднавокі’ агульнаславянскае. Параўн. крываокі.

◎ Крыжа́лка ’тушаная бульба, парэзаная скрылямі’ (Янк. Мат.). Да крыж ₁ (гл.).

◎ Кры́жня ’качка-крыжанка’ (Янк. II, Маш., Дразд., Мат. Гом.). Гл. крыжанка].

◎ Крынчу́к ’кныр’ (Мат. Гом.). Відаць, ад *кнырчук да кныр, кнур (гл.).⇉.

◎ Кры́чка ’рачная чайка’ (Нар. словатв., ТС, Мат. Гом.). Да крык (гл.).

◎ Крэ́йка ’верх страхі, дзе сходзяцца скаты’ (Сцяшк., Мат. АС). Гл. крэйга.

Крэ́пнуць ’дранцвець, нямець ад холаду’ (ТСБМ, Янк. Мат.). Да крэпкі (гл.).