Пасле́днік ’паслядоўнік’ (Нас.). Утворана ад выразу (ісці) па слядах. Польск. poślednik ’патомак’ мае іншую семантыку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пляву́рына ’цвёрдае, акасцянеўшае мяса’ (Варл.). Да плява (гл.), суф. ‑ур‑ын‑а мае дэпрэсіўнае адценне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Развіні́чыцца ’разбэсціцца’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, мае сувязь з віно́ або з віна́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стахе́й ‘ашуканец, падманшчык’ (ПСл). Цёмнае слова. Магчыма, мае аказіянальнае паходжанне ад уласнага імені Стахе́й (< Яўстафій).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Caucasian

[kɔˈkeɪʒən]

1.

adj.

1) які́ ма́е дачыне́ньне да бе́лае ра́сы

2) каўка́скі

2.

n.

1) асо́ба бе́лае ра́сы

2) каўка́зец -ца m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

null

[nʌl]

adj.

1) юрыды́чна нява́жны

2) які́ ня ма́е значэ́ньня або́ ва́ртасьці

null and void — неправамо́цны; які́ страціў зако́нную сі́лу

3) бязва́ртасны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

possessed

[pəˈzest]

adj.

1) апанта́ны (захапле́ньнем або́ нячы́стай сі́лай); ненарма́льны

2) (of) які́ вало́дае чым, які́ ма́е што

3) стры́маны, які́ вало́дае сабо́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гіпертані́чны

(ад гіпертанія)

1) які мае павышаны ціск;

г. раствор — раствор, асматычны ціск якога вышэйшы, чым у клетках жывёльных і раслінных арганізмаў (параўн. гіпатанічны);

2) які мае адносіны да гіпертаніі 2 (г-ая хвароба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вапня́к ’горная парода, якая мае ў сабе вапну’ (БРС). Калька з рус. известняк (Крукоўскі, Уплыў, 119).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лобан ’лабасты чалавек’. (ТС). Укр. лоба́нь ’тс’. Да лоб1 (гл.). Рус. лоба́н мае іншую семантыку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)