крышталі́т

(ад крышталь + -літ)

цвёрдае цела, монакрышталь няправільнай формы, які не мае характэрнай крышталічнай агранкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

peculiar

[pɪˈkju:ljər]

adj.

1) дзі́ўны, дзіва́чны; незвыча́йны, асо́бны

2) асаблі́вы, своеасаблі́вы; спэцыфі́чны, уласьці́вы

This book has a peculiar value — Гэ́тая кні́га ма́е асаблі́вую ва́ртасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

крэк

(англ. crack)

1) наркотык, атрыманы сінтэтычным шляхам;

2) скура, якая прайшла спецыяльную тэрмаапрацоўку і мае зярністую структуру.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прафе́сар

(лац. professor = настаўнік)

вышэйшае вучонае званне выкладчыка вышэйшых навучальных устаноў, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хо́лдынг

(англ. holding, ад hold = затрымліваць)

кампанія, якая сама не мае вытворчых прадпрыемстваў, а валодае акцыямі іншых кампаній.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Касаго́рына ’калі дарога ці шнур зямлі мае косы схіл’ (КЭС, лаг.). Да папярэдняга з выкарыстаннем апелятыўнага суфікса ‑ina.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кругль ’фундамент’ (Жд. 3). Назва ў адпаведнасці з формай. У радзе гаворак прыметнік круглы мае таксама значэнне ’квадратны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасцёнка ’мата’ (кадінк., Сл. ПЗБ). Палескае. Да сцяна (гл.). Дэмінутыўная функцыя фарманта pa‑ (…k‑a) мае другасны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лапачы́на ’рука, ручанька’ (Федар. Дад.). Утворана ад лапка і суф. -іна, які абазначае адзінкавасць і мае ласкальнае значэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мардоўнік ’блёкат чорны, Hyoscyamus niger L.’ (гродз., Кіс.). Да мардава́ць < ст.-бел. мордъ ’смерць’: расліна мае атрутныя ўласцівасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)