непадзе́льны

1. (не поддающийся делению) недели́мый;

~ныя часці́цы матэ́рыі — недели́мые части́цы мате́рии;

~ныя лі́кі — мат. недели́мые чи́сла;

2. (не подлежащий разделу) недели́мый, нераздели́мый, неразде́льный;

~ная маёмасць — недели́мое (нераздели́мое) иму́щество;

3. (полностью принадлежащий кому-л.) безразде́льный;

~ная ўла́да — безразде́льная власть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ваке́нніца ’аканіца’ (Грыг., Юрч., Мат. Гом., Гарэц.). Да вакенны < акно.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ве́сліца ’лесвіца’ (Мат. Гом.) у выніку метатэзы з ле́свіца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́радзіцца ’прыгожа апрануцца’ (Янк. Мат.). Запазычанне з рус. вырядиться ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Відрына ’адрына’ (ельск., Мат. Гом.). Запазычана, відаць, з укр. *відрына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Камашы́рка ’шарсцяная хустка з махрамі’ (горац., хоц., Мат. Маг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кану́ркі, каноркі ’карункі’ (Мат. Гом.)., у выніку перастаноўкі н ⇆ р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кардо́хля ’бульба’ (Бяльк., Мат. Маг.), да каргохля (< картофка < польск. kartofla).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Квасо́ліна ’фасоліна’ (Янк. II, Мат. Гом.). Да фасоліна (гл. фасоля).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кле́сці ’клясці’ (Мат. Гом., Нар словатв., Янк. I). Гл. клясці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)