Коўць ’глыток’ (ТС, Мат. Гом., Жыв. сл., Янк. I). Гл. каўтаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кра́йка ’пояс’ (Нар. лекс., Мат. Маг., ТС, Юрч.). Гл. край1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Круса́дня ’курасадня’ (Бяльк., Мат. Маг.). Да курасадня (гл.). Параўн. крайнасць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыве́ц ’аднавокі’ (Мат. Гом.). Пераход значэння *крывы* > ’аднавокі’ агульнаславянскае. Параўн. крываокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыжа́лка ’тушаная бульба, парэзаная скрылямі’ (Янк. Мат.). Да крыж1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Не́ўнік, нэвникъ ’малы гаршчок’ (пін., Мат. сев.-малорус., 2, 17). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пазу́біцца ’прарасці’ (Мат. Гом.), позу́быцца ’тс’ (Выг. дыс., палес.). Гл. зуб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасі́лы ’каромысла’ (петрык., Мат. Гом.). Усходнепалескае. Да пасіліць ’падняць’, пасіленне ’дапамога’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́дла ’мыла’ (петрык., Мат. Гом.; Сл. ПЗБ). З польск. mydło ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мяпу́шка ’кончык (пальца)’ (б.-каш., Мат. Гом.). Да мякушка < смяккі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)