wedding [ˈwedɪŋ] n.

1. вясе́лле; шлюб;

a church wedding вянча́нне;

a wedding ring заруча́льны пярсцёнак;

wedding songs вясе́льныя пе́сні

2. гадаві́на шлю́бу;

a golden wedding залато́е вясе́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wedlock

[ˈwedlɑ:k]

n.

1) шлюбm., жані́цьба f.

out of wedlock — бясшлю́бны, бяз шлю́бу, па-за шлю́бам, пазашлю́бны

2) сяме́йнае жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заму́жжа, ‑а, н.

Уступленне жанчыны ў шлюб, знаходжанне ў шлюбе. [Маці] загадала неяк, што пакуль не вернецца Алесь, каб Марына і думаць пра замужжа не магла. Б. Стральцоў. За час свайго замужжа Ганна прывыкла таіцца, хаваць у душы і пакутны боль, і тугу, і надзеі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыслака́льны

(ад дыс- + лакальны)

д. шлюб — звычай раздзельнага пражывання мужа і жонкі, кожнага з уласнымі сваякамі, у перыяд пераходу ад матрыярхату да патрыярхату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГА́ННА ЯГЕЛО́НКА

(Anna Jagiellonka; 18.10.1523, г. Кракаў, Польшча — 9.9.1596),

каралева Польшчы і вял. княгіня ВКЛ (1575—76). Дачка Жыгімонта І Старога і Боны Сфорцы, сястра Жыгімонта II Аўгуста, жонка Стафана Баторыя. Пасля смерці ў 1572 апошняга з дынастыі Ягелонаў Жыгімонта II Аўгуста шляхта абавязала будучага караля ўзяць шлюб з Ганнай Ягелонкай. У перыяд бескаралеўя 1575 абвешчана каралевай, у мужы ёй прызначаны Стафан Баторый; шлюб заключаны ў 1576. Аўдавеўшы ў 1585, Ганна Ягелонка дамаглася абрання на прастол Польшчы і ВКЛ свайго пляменніка Жыгімонта III Вазы. Апекавала Кракаўскую акадэмію, падтрымлівала цесныя сувязі з папскім нунцыем і езуітамі (Пётр Скарга). У якасці спадчыны валодала Кобрынскай эканоміяй, дала гарадам эканоміі Кобрыну і Гарадцу магдэбургскае права і гербы. У 1589 асабіста ўручыла жыхарам Кобрына прывілей, падпісаны каралём.

І.А.Масляніцына.

т. 5, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Паня́ць ’тое ж, што і зразумець’ (ТСБМ), ’абучыцца добра якому-н. рамяству; заліваць вадою; уступіць у шлюб’ (Нас.), ’заліць вадою; зразумець’ (Бяльк., Юрч.), ’зразумець, злавіць, знайсці’ (Сл. ПЗБ), поня́ць ’злавіць’ (ТС), поня́цца ’узяцца; набрацца, пакрыцца, праявіцца’ (ТС). Дэрыват з прыстаўкай po‑ ад прасл. jęti з устаўным н. Гл. узяць. Значэнне ’зразумець’ — семантычнае запазычанне з рус. понять ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́стані, пры́станкі, пры́стань ’прыняцце зяця ў дом цесця’ (Нас.); параўн. рус. смал. при́станки: идить в при́станки ’жаніцца і заставацца жыць у доме жонкі’, при́стань ’зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме цесця’, зах.-бранск. жить в при́стани ’жыць у доме жонкі’, укр. при́стани ’далучэнне да кампаніі’, приста́я ’ўступленне ў шлюб у якасці прымака’. Да прыста́ць < стаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вянча́ць

1. (пра шлюб) (krchlich) truen vt;

2. паэт. уст. (упрыгожваць галаву вянком) schmücken vt;

вянча́ць на ца́рства krönen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

solemnize

[ˈsɑ:ləmnaɪz]

v.t.

1) урачы́ста сьвяткава́ць, адзнача́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, багаслу́жбу)

The marriage was solemnized in the cathedral — Шлюб адбы́ўся ў катэ́дры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

secret2 [ˈsi:krət] adj.

1. сакрэ́тны, невядо́мы; та́йны, таямні́чы;

a secret marriage та́йны шлюб;

keep smth. secret трыма́ць што-н. у сакрэ́це/таямні́цы; уто́йваць што-н.

2. скры́ты, патае́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)