Трупне́ць1 ‘бразгатаць, брынчаць (пра надтрэснуты посуд)’ (ТС; люб., Сл. ПЗБ). Каўзатыў ад трупнуць ‘стукнуць’, гл. трупаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
умяшча́льны geräumig (прапамяшканнеі г. д.); mit gróßem Fássungsvermögen (ёмісты – прапосуді г. д.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ёмісты geräumig (пра памяшканнеі г. д.); mit gróßem Fássungsvermögen; groß (пра посуді г. д.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
mop2[mɒp]v.
1. мыць (падлогу швабрай, посуд губкай)
2. выціра́ць (вадкасць, пот, кроў і да т.п.)
mop up[ˌmɒpˈʌp]phr. v. знішча́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шкіпіна́р, ‑у, м.
Празрыстая ці жаўтаватая гаручая вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў і прымяняецца ў медыцыне, лакафарбавай вытворчасці і пад. Я пазаносіў у кладоўку посуд, пэндзлі, памог хлопцам паадмываць працавітыя рукі ад фарбы шкіпінарам, падзякаваў і пайшоў прыбірацца сам.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pewter
[ˈpju:tər]1.
n.
1) сплаў сьвінца́ з во́лавам, ме́дзьдзю
2) алавя́ны по́суд
2.
adj.
алавя́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
earthenware
[ˈɜ:rӨənwer]1.
n.
1) гліня́ны по́суд
2) абпа́леная глі́на
2.
adj.
гліня́ны, з абпа́ленае глі́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
emaliowany
emaliowan|y
1. эмаліраваны;
naczynia ~e — эмаліраваны посуд;
2. паліваны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГАРАДО́ЦКАЯ КЕРА́МІКА,
1) ганчарныя вырабы з г. Гарадок Віцебскай вобл.Найб. развіцця ганчарны промысел дасягнуў у 19 — 1-й пал. 20 ст. Чырвонагліняная паліваная і непаліваная гарадоцкая кераміка гасп. прызначэння (гаршкі, збанкі, гладышы, вазонніцы, міскі, а таксама стараж. амфарападобныя пасудзіны з 2 ручкамі — карчагамі) вызначаецца простымі пластычнымі формамі з мякка апрацаванай паверхняй, светлы тэракотавы колер якой падкрэсліваецца маляўнічымі падцёкамі палівы фіялетава-карычневых колераў. Цяпер традыц. асартымент посуду вырабляе У.Татарыс.
2) Ганчарныя вырабы з в. Гарадок Глускага р-на Магілёўскай вобл. Промысел вядомы з старажытнасці. У 1930—70-я г. працавала ганчарная арцель, дзе выраблялі посуд традыцыйна быт. прызначэння (гаршкі, збаны, гладышы, слоікі, макатры, міскі, глякі; асобныя майстры выраблялі таксама фігурны посуд і цацкі). Посуд вызначаўся характэрнымі для Падняпроўя зграбнымі формамі, яго глазуравалі пераважна празрыстай палівай, часам дэкаравалі тыповымі для ганчарства гэтага рэгіёна выціснутымі хвалістымі паяскамі (стараж. сімвал вады).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ёмістасць, ‑і, ж.
1. Здольнасць змясціць у сабе пэўную колькасць чаго‑н.; унутраны аб’ём. Ёмістасць рэзервуара. Ёмістасць транспартных сродкаў. □ Набралі мы посуд сярэдняй ёмістасці і пайшлі.Дубоўка.
2.перан. Якасць ёмістага (у 2 знач.). Ёмістасць параўнанняў.
3.Спец. Пасудзіна для захоўвання чаго‑н. Напоўніць ёмістасці газам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)