по́суд, -у, М -дзе, м., зб.
Гаспадарчае начынне для ежы, пітва, захавання прыпасаў.
Шафа з посудам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
по́суд, -ду собир., м. посу́да ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
по́суд, ‑у, М ‑дзе, м., зб.
Гаспадарчае начынне для прыгатавання і падачы ежы, пітва. Дзед быў рамеснікам: ён рабіў медны посуд для навакольных жыхароў і браў папраўляць рэчы. Бядуля. Марыя збірала са сталоў пакінуты ўчора посуд і насіла на кухню. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́суд м Geschírr n -s, -e;
ча́йны по́суд Téegeschirr n;
стало́вы по́суд Tíschgeschirr n;
кухо́нны по́суд Küchengeschirr n;
прыбіра́ць [мыць, паласка́ць, выціра́ць, біць] по́суд das Geschírr ábräumen [ábwaschen*, ábspülen, ábtrocknen, zerschlágen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
По́суд, по́сыд, посу́док, по́судок, пасу́да, пасу́дак ’ёмістасць для розных, пераважна кухонных, патрэбаў, пасуда’ (ТСБМ, Бяльк., Нас., Шат., Сцяшк. Сл., Клім., ТС; бых., Янк. Мат.; рагач., Сл. ПЗБ), ’сельскагаспадарчае начынне і прыборы’ (Гарэц., Нас.), ’сасуд, ёмістасць’ (ТС), мн. л. по́суды ’пярэдні куток у хаце’ (Анім.), пасу́дзя ’драўляны посуд’ (лід., Сл. ПЗБ), пасу́дзіна ’асобны прадмет посуду’, ’драўляны сасуд’, ’любое сельскагаспадарчае начынне’ (ТСБМ, Мік., Нас., Шат., Касп.), сюды ж пасу́днік ’паліца для посуду’ (ТСБМ, Ян.), ’кухонны ручнік’ (Ян.). Параўн. укр. посу́да, по́суд ’посуд’, рус. посу́да ’тс’, славен. posȏda ’тс’, серб.-харв. pȍsuda ’посуд’, ’сасуд’, макед. посатка ’посуд’. Вытворнае ад прасл. *sǫdъ‑ пры дапамозе прыстаўкі *po‑, паводле Сноя (Бязлай, 3, 91; Сной₂, 549), зборная назва ў адносінах да *sǫdъ (гл. суды).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
эмалірава́ны, -ая, -ае.
Пакрыты эмаллю (у 1 знач.).
Э. посуд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паразбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
Разбіць усё, многае.
П. посуд.
П. пракосы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пасу́да, -ы, ДМ -дзе, ж., зб.
Тое, што і посуд.
|| прым. пасу́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Спецыяльны посуд, прыстасаванне паіць жывёлу, птушак.
Аўтаматычная п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сервіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
1. гл. сервіраваць.
2. Убранне стала (посуд, сталовыя прыборы і пад.).
Багатая с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)