вы́хаваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. каго (што). Вырасціць, даўшы адукацыю, навучыўшы паводзіць сябе.
В. дзяцей.
В. кадры інтэлігенцыі.
2. каго (што). Шляхам сістэматычнага ўздзеяння, уплыву сфарміраваць чый-н. характар.
В. мужнага барацьбіта.
3. што ў кім. Прывіць што-н. каму-н., усяліць што-н. у каго-н.
В. у дзецях любоў да радзімы.
|| незак. выхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выхава́нне, -я, н.
В. дзяцей.
В. волі.
Узяць на в.; прым. выхава́ўчы, -ая, -ае. Выхаваўчая работа.
В. працэс.
В. сродак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
kíndisch
1.
a дзіця́чы, несур’ёзны (пра характар)
2.
adv па-дзіця́чы
sich ~ betrágen* — паво́дзіць сябе́ па-дзіця́чы, дзяці́ніцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
хі́пі
(англ. hippie, ад hip = маркота, туга)
1) групы моладзі ў некаторых краінах, якія адмаўляюць існуючыя маральныя асновы, грамадскія нормы паводзін і вядуць валацужніцкае жыццё;
2) перан. чалавек, які паводзіць сябе экстравагантна, знарок неахайна і прэтэнцыёзна апранаецца.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Parkétt
n -s, -e
1) парке́т
2) тэатр. партэ́р
◊ auf dem ~ zu Háuse sein — уме́ць паво́дзіць [трыма́ць] сябе́ на лю́дзях [у грама́дстве]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
flégeln
1.
vt
1) малаці́ць (цапамі)
2) біць (каго-н.)
2.
vi i (sich) гру́ба паво́дзіць сябе́, хуліга́ніць, хамі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
go on
а) ісьці́ або́ рабі́ць дале́й, праця́гваць што-н. рабі́ць
б) цягну́цца, расьця́гвацца
в) трыма́цца, паво́дзіць сябе́
г) дзе́іцца
What goes on here? — Што тут дзе́ецца?
д) выка́зваючы недаве́р
Go on! Are you serious? — Ідзі́ ты! Ты гэ́та сур’ёзна?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вуро́дзіна ’уродзіна, ненармальны, з фізічнымі недахопамі чалавек’ (Бяльк.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад уро́д ’тс’, адносна сінгулятыўнага суфікса ‑іна, які можа надаваць слову экспрэсіўнае значэнне, гл. Слаўскі, SP, 1, 120 і наст.; параўн. выкарыстанне значэння адзінкавасці для экспрэсіі ў словазлучэннях тыпу польск. разм. prosiaku jeden (літаральна ’парсюк адзін’ у дачыненні да таго, хто не ўмее сябе культурна паводзіць за сталом і г. д.). Прымаючы пад увагу геаграфію слова, можна дапусціць запазычанне з рус.; параўн. бел. народнае вы́радак ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Со́ўма ‘гвалтоўна, напорыста’ (Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ), ‘знянацку, нечакана’ (Барад.). Дзеепрыслоўе ад соваць (гл.), утворанае па тыпу бегма, лежма і пад. Да семантыкі параўн. соўну́ць ‘штурхнуць’ і су́нуць ‘сунуць, пайсці гуртам’ (ТС), параўн. укр. совману́ти ‘штурхнуць’, што таксама звязваюць з со́ва́тися ‘совацца’, суну́ти ‘піхнуць’ (ЕСУМ, 5, 343). Магчыма, сюды ж соўма́к, соўма́н ‘ціхі, негаваркі чалавек, што паводзіць сябе незалежна’ (ТС), соўмач ‘нелюдзімы чалавек’ (лук., ЛА, 3), гл. саўміла. Наўрад ці звязана з тур. sovmak ‘гнаць, праганяць, адганяць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
betrágen
*
1.
vt склада́ць; быць ро́ўным (чаму-н.)
2.
(sich) паво́дзіць сябе́
(gegen A – як-н. у адносінах да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufführen
1.
vt
1) будава́ць, ста́віць
2) ста́віць (на сцэне)
2) прыво́дзіць, цытава́ць
2.
(sich) паво́дзіць сябе́
sich höflich ~ — быць ве́тлівым [даліка́тным]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)