вы́насіць

1. hináustragen* vt (наверх, вонкі); fórttragen* vt (вынесці);

2. (дзіця) áustragen* vt;

3. перан (bis zur Réife) áustragen*;

вы́насіць прае́кт éinen Entwúrf dúrchdenken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

навы́варат прысл

1. (унутраным бокам наверх) verkéhrt (herúm); links, mit der Ínnenseite nach áußen;

2. перан разм verkéhrt, úmgekehrt;

◊ шы́варат-навы́варат разм verkéhrt (herúm)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праступі́ць, ‑ступіць; зак.

Выступіць знутры на паверхню, прасачыцца наверх. Палкавы камісар ішоў пахістваючыся. Праз бінт на руках усё больш праступала крыві. Лупсякоў. // Выступіць, паказацца праз што‑н. Коратка падстрыжаныя валасы ў .. [Кіры] трохі раскудлаціліся, на смуглых шчоках праступіў румянец. Карпаў. // Стаць злёгку бачным. Потым у яго вачах у цемрадзі праступіла светлая пляма. Кандрат здагадаўся, што гэта сядзела Параска. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́гля ’часовая ўкладка снапоў жыта або пшаніцы (9 і дзесяці наверх)’ (слуц., Лекс. і грам.) < ⁺мандля. Укр. мандель ’укладка снапоў або жменей канапель у 15 ці 50 штук’, польск. mendel ’бабка’, в.-луж. mandl, чэш. mandel, славац. mandeľ ’бабка з 15 снапоў’ — усе з ням. Mandel ’тс’, якое паходзіць з с.-лац. mandala ’карзіна’, ’вулей’. Бел. ма́гля, запазычанае з польск., змяніла род (м. на ж.), а таксама ‑н‑, ‑длʼ‑ перайшло ў ‑глʼ‑. Гл. яшчэ мэндлік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нашла́па ’бервяно ў зрубе, якое накладваецца паверх на асаду акон, дзвярэй’ (ТС), ’бервяно, якое кладзецца над войнамі і дзвярыма; бервяно, якое ляжыць на бэльках і служыць асновай пад кроквы; аполак, які закрывае прамежак паміж дошкамі ў столі; верхні вушак у дзвярах’ (палес., Нар. сл.), нашла́п ’тс’ (там жа), нашла́піць ’накрыць зверху’ (ТС), укр. палес. нашлопа ’бервяно, якое кладзецца над вокнамі і дзвярыма’. Да шла́паць, шла́пнуць ’наступіць наверх; прыціснуць, накласці зверху’, параўн. ашла́п, ашла́піць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áusladen

*

1.

vt

1) выгружа́ць; разгружа́ць

2) разраджа́ць (зброю) vi (s)

3) буд. высо́ўвацца наве́рх

4) разм. адмяні́ць запрашэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

усця́гвацца несов., разг.

1. (подниматься наверх) вта́скиваться, вста́скиваться;

2. (с постели) встава́ть, поднима́ться;

1, 2 см. усцягну́цца;

3. страд. вта́скиваться, вста́скиваться; натя́гиваться, напя́ливаться; см. усця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

втяну́ть сов.

1. в разн. знач. уцягну́ць, мног. паўця́гваць; (жидкость — ещё) усмакта́ць; (привлечь к участию — ещё) далучы́ць (да чаго);

2. (наверх) усцягну́ць, мног. паўсця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узно́сіць несов.

1. (относить наверх) взноси́ть, вноси́ть; (поднимать ввысь) возноси́ть;

2. перен. (возвеличивать) возноси́ть, превозноси́ть, возвыша́ть;

1, 2 см. узне́сці;

◊ у. да нябёс — превозноси́ть до небе́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвалачы́ся сов., разг.

1. (с трудом взойти наверх) встащи́ться, втащи́ться;

2. с трудо́м встать, подня́ться;

тры дні праляжа́ў, а сёння ўзвало́кся — три дня пролежа́л, а сего́дня подня́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)