выключа́ть несов., в разн. знач. выключа́ць;
выключа́ть мото́р выключа́ць мато́р;
выключа́ть газ выключа́ць газ;
выключа́ть электри́ческий свет выключа́ць электры́чнае святло́;
выключа́ть из спи́ска выключа́ць (выкрэ́сліваць) са спі́су;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
automobile
[ˈɔtəmoʊ,bi:əl]
1.
n.
аўтамабі́ль -я m., аўтамашы́на -ы f., а́ўта n.
2.
adj.
аўтамабі́льны
an automobile engine — аўтамабі́льны рухаві́к або́ мато́р
an automobile tire — аўтамабі́льная шы́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прыглушы́ць сов.
1. в разн. знач. приглуши́ть;
п. го́лас — приглуши́ть го́лос;
п. мато́р — приглуши́ть мото́р;
2. перен. (заглушить) приглуши́ть, подави́ть;
п. ініцыяты́ву — подави́ть инициати́ву;
3. слегка́ оглуши́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
actuate
[ˈæktʃueɪt]
v.t.
1) ру́хаць, пушча́ць у ход
The pump is actuated by an electric motor — По́мпу ру́хае электры́чны мато́р
2) падахво́чваць, схіля́ць; стымулява́ць да дзе́яньня, узбуджа́ць, уплыва́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
motor
[ˈmoʊtər]
1.
n.
1) рухаві́к -а́ m., мато́р -а m.
2) аўтамабі́ль -я m.
2.
adj.
мато́рны (пра ло́дку); ру́хальны (пра нэ́рв, му́скул)
3.
v.
е́хаць аўтамабі́лем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
капры́з, ‑у, м.
1. Беспадстаўнае, але настойлівае жаданне, патрабаванне; недарэчная задума, дзівацтва. Дзіцячы капрыз. Жаночы капрыз. □ У Толі быў адзін капрыз. Амаль кожны месяц маці купляла яму ці новыя туфлі, ці сандалеты, а яны хлопчыку ўсё былі не даспадобы. Даніленка.
2. перан. Што‑н. нечаканае, выпадковае. Капрыз прыроды. Матор з капрызамі. □ Наставала.. [зіма] няроўна, марудна, з частымі капрызамі. Хадкевіч.
[Фр. caprice.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
1. Прымацаваць, прырабіць паяннем. — Добрыя жарты... Абарвецца які правадок, чым цяпер яго прыпаяеш?.. Паслядовіч. Там [на заводзе] на вашых вачах збяруць І матор, і сярэбраны радыятар, Да яго па малому зубру Прыпаяюць старанна дзяўчаты. Панчанка.
2. перан. Разм. Прызначыць якое‑н. пакаранне. Перад вайной Аркашку прыпаялі моцна — дзесяць гадоў за калектыўны крадзеж. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́сціся, -вяду́ся, -вядзе́шся, -вядзе́цца; -вядзёмся, -ведзяце́ся, -вяду́цца; -вядзі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць вадзіцца, зрабіцца наяўным.
Завялося знаёмства.
Грошы завяліся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узнікнуць, распладзіцца.
У садзе завяліся шкоднікі.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць дзейнічаць, будучы заведзеным (гл. завесці ў 7 знач.).
Гадзіннік завёўся.
Матор не завёўся.
4. Пачаць спрэчку, бойку і пад. з кім-н. (разм.).
З. сварыцца з кім-н. Ужо завёўся на паўдня (перан.: гаварыць надта доўга і бесперастанку).
|| незак. заво́дзіцца, -во́джуся, -во́дзішся, -во́дзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заглу́хнуць
1. (заціхнуць) verhállen vi (s); verstúmmen vi (s); áussetzen vi, áusgehen* vi (s) (матор);
2. (здзічэць) verwíldern vi (s) (сад);
3. перан (прытупіцца) stumpf wérden, náchlassen* vi; schwächer wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падвыва́ць, ‑ае; незак.
1. Выць час ад часу, нядоўга. [Сабака] адбегся ад чалавека і, круцячыся на месцы, падвываў за кожным сваім брэхам. Чорны. // Утвараць гукі, падобныя на выццё. Падвывае матор. Падвывае мяцеліца. □ У коміне пачынаў падвываць вецер. Лобан.
2. Суправаджаць што‑н. выццём. [ванька] не чуў, як сястрычка клікала маці, як плакала, узлезшы на жэрдкі плота, а Мурза жаласна падвываў ёй. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)