картафля́нік
‘аладка; асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
картафля́нік |
картафля́нікі |
| Р. |
картафля́ніка |
картафля́нікаў |
| Д. |
картафля́ніку |
картафля́нікам |
| В. |
картафля́нік |
картафля́нікі |
| Т. |
картафля́нікам |
картафля́нікамі |
| М. |
картафля́ніку |
картафля́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кнігае́д
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кнігае́д |
кнігае́ды |
| Р. |
кнігае́да |
кнігае́даў |
| Д. |
кнігае́ду |
кнігае́дам |
| В. |
кнігае́да |
кнігае́даў |
| Т. |
кнігае́дам |
кнігае́дамі |
| М. |
кнігае́дзе |
кнігае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мы́тнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мы́тнік |
мы́тнікі |
| Р. |
мы́тніка |
мы́тнікаў |
| Д. |
мы́тніку |
мы́тнікам |
| В. |
мы́тніка |
мы́тнікаў |
| Т. |
мы́тнікам |
мы́тнікамі |
| М. |
мы́тніку |
мы́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мяша́нец
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нец |
мяша́нцы |
| Р. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Д. |
мяша́нцу |
мяша́нцам |
| В. |
мяша́нца |
мяша́нцаў |
| Т. |
мяша́нцам |
мяша́нцамі |
| М. |
мяша́нцу |
мяша́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пабуджа́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабуджа́льнік |
пабуджа́льнікі |
| Р. |
пабуджа́льніка |
пабуджа́льнікаў |
| Д. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льнікам |
| В. |
пабуджа́льніка |
пабуджа́льнікаў |
| Т. |
пабуджа́льнікам |
пабуджа́льнікамі |
| М. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папяро́снік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папяро́снік |
папяро́снікі |
| Р. |
папяро́сніка |
папяро́снікаў |
| Д. |
папяро́сніку |
папяро́снікам |
| В. |
папяро́сніка |
папяро́снікаў |
| Т. |
папяро́снікам |
папяро́снікамі |
| М. |
папяро́сніку |
папяро́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
педано́м
‘службовая асоба ў Спарце’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
педано́м |
педано́мы |
| Р. |
педано́ма |
педано́маў |
| Д. |
педано́му |
педано́мам |
| В. |
педано́ма |
педано́маў |
| Т. |
педано́мам |
педано́мамі |
| М. |
педано́ме |
педано́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагля́дчык
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прагля́дчык |
прагля́дчыкі |
| Р. |
прагля́дчыка |
прагля́дчыкаў |
| Д. |
прагля́дчыку |
прагля́дчыкам |
| В. |
прагля́дчыка |
прагля́дчыкаў |
| Т. |
прагля́дчыкам |
прагля́дчыкамі |
| М. |
прагля́дчыку |
прагля́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
радыёнавіга́тар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радыёнавіга́тар |
радыёнавіга́тары |
| Р. |
радыёнавіга́тара |
радыёнавіга́тараў |
| Д. |
радыёнавіга́тару |
радыёнавіга́тарам |
| В. |
радыёнавіга́тара |
радыёнавіга́тараў |
| Т. |
радыёнавіга́тарам |
радыёнавіга́тарамі |
| М. |
радыёнавіга́тару |
радыёнавіга́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скле́пнік
‘асоба, заключаны ў склеп’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скле́пнік |
скле́пнікі |
| Р. |
скле́пніка |
скле́пнікаў |
| Д. |
скле́пніку |
скле́пнікам |
| В. |
скле́пніка |
скле́пнікаў |
| Т. |
скле́пнікам |
скле́пнікамі |
| М. |
скле́пніку |
скле́пніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)