калашма́н
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
калашма́н | калашма́ны | |
калашма́на | калашма́наў | |
калашма́ну | калашма́нам | |
калашма́на | калашма́наў | |
калашма́нам | калашма́намі | |
калашма́не | калашма́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)