Лек, ле́кі ’лякарства’, ’лячэнне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лек, ле́кі ’лякарства’, ’лячэнне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Літва́ ’ліцвіны, беларусы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́заць ’пакрываць слоем чаго-небудзь тлустага ці вадкага’, ’пэцкаць’, ’непрыгожа маляваць або пісаць’, ’рабіць промахі ў гульні, стральбе’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мару́да, мару́дзька, мару́днік, мару́дны ’вельмі павольны, непаваротлівы чалавек’, ’марудны ў рабоце’, ’мямля’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Не́ґалда, нёі*елда ’няўдалы; неахайны чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́ршні мн. л. ’абутак з кавалка ялавай або свіной сырамятнай скуры’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыро́да ’рэальнасць, існасць, не створаная чалавекам’, ’прыродныя асаблівасці’, ’натура, характар’; ’мясцовасць па-за горадам’, ’паходжанне; спадчыннасць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пумпару́шка-рабу́шка ’божая кароўка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ру́скі ’які мае адносіны да Русі, Расіі’, ’які мае адносіны да рускіх’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скронь ‘бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)