умардава́ць

‘змардаваць, папсаваць каго-небудзь, што-небудзь

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умарду́ю умарду́ем
2-я ас. умарду́еш умарду́еце
3-я ас. умарду́е умарду́юць
Прошлы час
м. умардава́ў умардава́лі
ж. умардава́ла
н. умардава́ла
Загадны лад
2-я ас. умарду́й умарду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умардава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уплі́скваць

‘уліваць, упырскваць каго-небудзь, што-небудзь

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уплі́скваю уплі́скваем
2-я ас. уплі́скваеш уплі́скваеце
3-я ас. уплі́сквае уплі́скваюць
Прошлы час
м. уплі́скваў уплі́сквалі
ж. уплі́сквала
н. уплі́сквала
Загадны лад
2-я ас. уплі́сквай уплі́сквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уплі́скваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успеляска́ць

‘спаласнуць, апаласкаць каго-небудзь, што-небудзь

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успеляшчу́ успяле́шчам
2-я ас. успяле́шчаш успяле́шчаце
3-я ас. успяле́шча успяле́шчуць
Прошлы час
м. успеляска́ў успеляска́лі
ж. успеляска́ла
н. успеляска́ла
Загадны лад
2-я ас. успеляшчы́ успеляшчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час успеляска́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успеляска́ць

‘спаласнуць, апаласкаць каго-небудзь, што-небудзь

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успеляска́ю успеляска́ем
2-я ас. успеляска́еш успеляска́еце
3-я ас. успеляска́е успеляска́юць
Прошлы час
м. успеляска́ў успеляска́лі
ж. успеляска́ла
н. успеляска́ла
Загадны лад
2-я ас. успеляска́й успеляска́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час успеляска́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усупо́ніць

‘навязаць, уперці што-небудзь каму-небудзь

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усупо́ню усупо́нім
2-я ас. усупо́ніш усупо́ніце
3-я ас. усупо́ніць усупо́няць
Прошлы час
м. усупо́ніў усупо́нілі
ж. усупо́ніла
н. усупо́ніла
Загадны лад
2-я ас. усупо́нь усупо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час усупо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усчыркну́ць

‘усчыркнуць што-небудзь і чым-небудзь

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усчыркну́ усчыркнё́м
2-я ас. усчыркне́ш усчыркняце́
3-я ас. усчыркне́ усчыркну́ць
Прошлы час
м. усчыркну́ў усчыркну́лі
ж. усчыркну́ла
н. усчыркну́ла
Загадны лад
2-я ас. усчыркні́ усчыркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усчыркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утаямні́чваць

‘дзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаямнічваць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утаямні́чваю утаямні́чваем
2-я ас. утаямні́чваеш утаямні́чваеце
3-я ас. утаямні́чвае утаямні́чваюць
Прошлы час
м. утаямні́чваў утаямні́чвалі
ж. утаямні́чвала
н. утаямні́чвала
Загадны лад
2-я ас. утаямні́чвай утаямні́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час утаямні́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утаямні́чыць

‘падзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаямнічыць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утаямні́чу утаямні́чым
2-я ас. утаямні́чыш утаямні́чыце
3-я ас. утаямні́чыць утаямні́чаць
Прошлы час
м. утаямні́чыў утаямні́чылі
ж. утаямні́чыла
н. утаямні́чыла
Загадны лад
2-я ас. утаямні́ч утаямні́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час утаямні́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утхла́ніць

‘насыціць, задаволіць каго-небудзь, што-небудзь (утхланіць ненасытную прорву)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утхла́ню утхла́нім
2-я ас. утхла́ніш утхла́ніце
3-я ас. утхла́ніць утхла́няць
Прошлы час
м. утхла́ніў утхла́нілі
ж. утхла́ніла
н. утхла́ніла
Загадны лад
2-я ас. утхла́нь утхла́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час утхла́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ухлю́паць

‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь, запырскаць граззю’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ухлю́паю ухлю́паем
2-я ас. ухлю́паеш ухлю́паеце
3-я ас. ухлю́пае ухлю́паюць
Прошлы час
м. ухлю́паў ухлю́палі
ж. ухлю́пала
н. ухлю́пала
Загадны лад
2-я ас. ухлю́пай ухлю́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ухлю́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)