Ку́рань ’хата’ (Мат. Гом.). Гл. курэнь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ку́ста ’хуста’ (Мат. Гом.), Гл. хуста.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кілу́ша ’бручка’ (Мат. СОС). Параўн. кілаватка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіма́рыць ’спаць’ (Мат. Гом.). Гл. кемнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірпі́чны ’карычневы’ (Мат. Гом.). Гл. кірпіч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лаге́рня ’рыбалоўная снасць’ (Мат. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Апы́хтарыць ’знайсці’ (Янк. Мат., 133). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паржа́к ’пінжак’ (Мат. Гом.). Скажонае пінжак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пы́жма ’крываўнік’ (Мат. Гом.). Гл. піжма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзе́даўшчына Месца, дзе жыў дзед; дзедава ўладанне; спадчына пасля дзеда (БРС). Тое ж дзе́даўка, дзядзе́ўе (Слаўг.), дзедніна (Нас. АУ), дзе́дзіна (Нас. АУ).

□ ур. Дзе́даўка (сенажаць) каля в. Церахоўка Слаўг., с. Дзедзіна Себеж. пав. (Рам. Мат.), в. Дзе́даўка Жытк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)