Ні́кпачын, нікпочын ’нядаўна, толькі што’ (жытк., Мат. Гом.; ТС). Цёмнае слова; другая частка асацыіруецца з пачынаць, параўн., напрыклад, пачынак ’пачатак’ (Мат. Гом.), або спалучэннем + /Ш чыне, г. зн. ’пасля дзеі (падзеі, акта)’, гл. чын.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́каць ’гагатаць’ (Мат. Гом.). Гукапераймальнае. Параўн. гегаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Керасі́нка ’лямпа (керасінавая)’ (Мат. Гом.). Да керасіна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́рхва ’кошык, карзіна’ (Мат. Маг.). Да корх (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́ўшык ’Малая ’Мядзведзіца’ (Мат. Гом.). Да коўш (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крапчэ́ць ’здаравець’ (Мат. Гом., Др.-Падб.). Гл. крэпкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патара́ніць ’панесці’ (карм., Мат. Гом.). Да патарыбаніць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мослы ’смаркачы’ (бых., Мат. Маг.). Да мусоліцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мэкнуць ’ударыць’ (гор., Мат. Маг.). Да шмя́кнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Надыма́нкі ’каралі’ (рэч., Мат. Гом.). Гл. надзіма́нкі ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)