personal [ˈpɜ:sənl] adj.

1. асабі́сты, персана́льны;

personal affairs асабі́стыя спра́вы;

a car for your personal use (only) аўтамабі́ль то́лькі для ва́шага асабі́стага карыста́ння

2. характэ́рны для да́дзенай асо́бы;

personal identity асабі́стыя я́касці;

personal hygiene асабі́стая гігіе́на

3. ling. асабо́вы;

a personal pronoun асабо́вы займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

speculation [ˌspekjuˈleɪʃn] n.

1. (over/about/on) разва́га, ро́здум, абду́мванне;

be engaged in speculation разду́мваць, абду́мваць

2. гіпо́тэза, меркава́нне;

pure speculation усяго́ то́лькі меркава́нне;

do smth. on speculation рабі́ць што-н. наўздага́д

3. (in) спекуля́цыя, спекулява́нне;

land speculations спекуля́цыя зямлёю;

make some speculations спекулява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tale [teɪl] n.

1. апавяда́нне; апо́весць; пада́нне;

a romantic tale раманты́чная гісто́рыя, “Winter’s Tale” «Зі́мняя ка́зка» (п’еса Шэкспіра)

2. плётка, чу́тка, пагало́ска;

It’s only a tale. Гэта толькі плёткі.

♦

old wives’/travellers’ tales вы́думкі, ка́зкі, плёткі, небылі́цы;

tell tales распуска́ць плёткі, плятка́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бабу́хнуць, бабу́х! (Шат., Бяльк.). Гукапераймальнае, як і бабах!, бах!, укр. бабу́х! і г. д. (з тыповым паўтарэннем элементаў выгуку). Аднак праславянскім з’яўляецца толькі другі элемент слова ‑бух, які маецца амаль ва ўсіх слав. мовах як самастойная адзінка (гл. бух!).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Назу́блены ’прарослы’ (ТС), назубленае насенне ’насенне, якое толькі пачынае прарастаць’ (Жд. 1, Мат. Гом.), назубіцца ’прарасці’ (Мат. Гом.), назубіць ’нарабіць вострых зубоў на лазе’ (Яўс., Яруш., Сл. ПЗБ). Усё да зуб, параўн. літ. žémbėti ’прарастаць, пускаць расткі’, літаральна ’зубіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

futsch

a разм. быў і зні́к; то́лькі яго́ і ба́чылі

~ sein — зні́кнуць, прапа́сці

◊ ~ ist ~ und hin ist hin — што з во́за ўпа́ла, то́е прапа́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Адбі́ты ’агароджаны’ (Жд.), адбіць ’адгарадзіць’ (БРС) калька з літ. atmùšti ’адбіць, аддзяліць, адгарадзіць’. Параўн. літ. pérmušti ’перагарадзіць’ і бел. перабіўка ’перагародка’ (Жд.). Літ. mùšti азначае не толькі ’біць’, але і ’дзяліць на часткі’ (гл. Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 149).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бра́кнуць ’набухаць’. Рус. бря́кнуть, укр. бря́кнути, польск. ‑brzękać ’тс’, славен. ‑brę̀kniti. Слав. bręk‑ ’бракнуць, набухаць’. Роднаснае з літ. brìnkti ’тс’, brankà ’набраканне’ і г. д. Бернекер, 84; Траўтман, 36 (лічыць надзейным толькі параўнанне славянскіх і балтыйскіх моў); Фасмер, 1, 225.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гару́чы, рус. горю́чий. У бел. мове фіксуецца, здаецца, толькі ў БРС, таму можна меркаваць, што гэта, магчыма, запазычанне з рус. мовы. Па паходжанню гэта дзеепрыметнік ад *gorěti: *gorǫt‑i̯‑ь‑ (з другаснай палаталізацыяй: ‑r‑ > ‑rʼ‑). Параўн. Шанскі, 1, Г, 144.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Док ’док’ (БРС). Рус. док, укр. док ’тс’. Паводле Фасмера (1, 523), запазычанне з гал. dok або англ. dock у Пятроўскую эпоху. Шанскі (1, Д, Е, Ж, 156) думае пра запазычанне толькі з гал. мовы. Гал. dok дакладвай этымалогіі не мае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)