папа́сці, ‑паду́, ‑падзе́ш, ‑падзе́; ‑падзём, ‑падзяце́; пр. папа́ў, ‑па́ла; заг. пападзі́; зак.

1. у каго-што. Трапіць у цэль, дасягнуць якой‑н. мэты, кінуўшы, накіраваўшы што‑н. куды‑н. [Даша:] — У яго ўсю сям’ю забілі. Бомба проста ў дом папала. Асіпенка. Костусь апускае ногі і стараецца папасці ў свае старыя сляды. Лужанін. // на каго-што. Апынуцца, аказацца на кім‑, чым.‑н. (аб пырсках, кроплях і пад.). Кроплі дажджу напалі на белыя лісткі. Бядуля.

2. Пранікнуць, прайсці ўнутр чаго‑н.; апынуцца дзе‑н. Метал, здавалася, сам знаходзіў літнік, каб папасці і забегчы ў форму. Скрыган. [Міколка] смела прайшоў у тую залу, куды раней ніколі не мог папасці. Лынькоў.

3. Знянацку, выпадкова наступіць на што‑н. або трапіць куды‑н.; зачапіць што‑н. Ісці стала лепей, ногі здаваліся лягчэйшымі і высока паднімаліся. Толькі трэба было сачыць, каб не папасці ў санную каляіну, бо там было слізка. Мележ.

4. у што, на што, пад што. Апынуцца ў якіх‑н. абставінах, умовах (пераважна ў непрыемных). Папасці пад суд. □ Амаль усё нязгрэбенае сена папала пад дождж. Місько. Васіль рэзка ўзяў убок, каб у цемнаце не папасці, чаго добрага, пад машыну. Кулакоўскі. Землякі не далі нам прайсці нават да стала, яны абступілі нас з роспытамі.. Нам здавалася, што мы папалі на нейкае свята. Скрыган.

5. у што, на што. Быць прынятым, прызначаным на работу, вучобу і пад. МТС ліквідуюць, ясна. Частка трактароў адразу пойдзе ў калгасы.. Добра, каб удалося Пракопу папасці на трактар у свой родны калгас. Ермаловіч. [Андрэй Давыдавіч:] — Бацьку і матку.. [Міхаські] фашысты спалілі, ён нейкім цудам выратаваўся, усю вайну пражыў у лесе.. Затым ужо, пасля перамогі, папаў у дзіцячы дом. Кулакоўскі.

6. безас. каму-чаму. Разм. Пра спагнанні, непрыемнасці, якія атрымае або можа атрымаць хто‑н. [Леў Раманавіч:] — Эх ты, футбаліст. Перапэцкаўся ўвесь, як маленькі. Пападзе нам з табой ад маці. Асіпенка.

7. пр. час ніякага роду папа́ла. У спалучэнні з папярэднімі займеннікамі і займеннымі прыслоўямі «дзе», «куды», «што» і пад. абазначае няпэўнасць, выпадковасць чаго‑н., напрыклад: дзе папала — абы-дзе, дзе прыйдзецца; як папала — абы-як, у беспарадку. Геаграфічныя карты віселі дзе папала і як папала. Колас. Кот Базыль .. еў што папала, не перабіраючы, хлеб — хлеб, бульба — бульба... Брыль.

•••

Ляйчына (лейчына) пад хвост папала (трапіла) гл. лейцы.

Папасці (трапіць) на лаву падсудных — тое, што і сесці (трапіць) на лаву падсудных (гл. сесці).

Папасці (трапіць) пальцам у неба — сказаць што‑н. неўпапад, недарэчы.

Папасці ў (самую) кропку — а) трапіць у цэль пры стрэльбе; б) здагадацца сказаць або зрабіць іменна тое, што патрэбна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халасты́, ‑ая, ‑ое.

1. Які не ўступіў у шлюб, нежанаты (пра мужчыну). Наш сусед, выкладчык музыкі ў інтэрнаце і кіраўнік самадзейнасці ўсіх навакольных устаноў і арганізацый, халасты хлопец гадоў пад сорак, амаль не даваў знаць аб сваім існаванні. Радкевіч. [Паліна:] Ты — дзяцюк халасты, а ў мяне тут — сям’я, Муж... Куляшоў. // Які складаецца з халасцякоў. Халастая кампанія. // Уласцівы халасцяку, халасцякам. Халастое жыццё. □ «Лёталі ў космас? Час і дзень. У халастым, а ці ў жанатым стане?» Барадулін.

2. Які не прыводзіць у рух механізма, машыны; не рабочы. Халастыя абароты. □ Як шалёны, завыў матор — задняе кола, згубіўшы счапленне з грунтам, засвістала на халастым хаду. Краўчанка. // Не звязаны з выкананнем карыснай работы. Халасты перагон вагонаў. □ Да мінімуму зведзены прастоі, халастыя прабегі. Механізатары змагаюцца за кожную мінуту рабочага часу. «Звязда».

3. Не здольны наравіць цэль; не баявы (пра стральбу). Не быў апошні выстрал халастым, Галовы склалі каты пад кусты... А я без памяці ляжаў на мяккім доле. А. Астапенка. — На граніцы, Ягорка, халастымі патронамі не страляюць. Шыловіч. // Які не мае кулі, шроту. Халасты зарад.

•••

На халастым хаду — упустую, марна.

Халасты прабег — пра транспарт, які ходзіць паражняком.

Халасты стрэл — пра бескарыснае дзеянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., каго-што.

1. Пакрыць, закрыць каго‑, што‑н. зверху. Накрыць стол абрусам. Накрыць плечы хусткай. □ Нупрэй скінуў свой кажух, пакрыў Панаса і борздзенька кінуўся разуваць яго акрываўленую нагу. Колас. Жанчына накрыла скрынку посцілкай, прыкінула яе зверху саломай і тады змоўкла. Галавач. У гумне.. [Міхал] выцягнуў з-пад сена грошы, запакаваў у скрынку, шчыльна пакрыў зверху дошкай і хацеў забіць, але баяўся стуку. Чорны. // перан. Ахутаць, ахінуць (пра цемру, туман і пад.). Ноч.. нячутна накрыла ўсё навокал. Шыцік. // Цалкам пакрыць, закрыць сабою. Вадзік неасцярожна варухнуўся, і раптам лодка — р-раз! — перакулілася і накрыла яго з галавой. Гамолка.

2. Зрабіць дах, страху. З суседняй вёскі амаль штодня прыходзіць старэйшая дачка і просіць ад бацькі дапамогі: то накасіць сена, то хлеб абмалаціць, то хлеў накрыць. Шамякін. [Карней] хату пасля вайны перамшыў, нават шыферам пакрыў. Гроднеў.

3. Папасці ў цэль (пры артылерыйскім або мінамётным абстрэле ці бамбардзіроўцы); знішчыць. І вось браняпоезд залпамі сваёй артылерыі адразу пакрыў нямецкі штаб разам з бронемашынамі. Чорны. Над.. галовамі праляцеў з завываннем снарад, які пакрыў праціўніка. Гурскі.

4. перан. Разм. Злавіць, захапіць знянацку на месцы злачынства. [Агрыпіна:] — Нядаўна група нашай міліцыі накрыла бандытаў, захапіла аднаго ў палон. Пестрак. [Сарока:] — Накрылі банду, аднаму Хвядзьку толькі і ўдалося выслізнуць. Лобан.

•••

Накрыць (на) стол — падрыхтаваць стол для яды, паставіўшы прыборы, пасудак і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tréffen

*

1.

vt

1) папада́ць, трапля́ць (у мэту, y цэль)

das Ziel ~ — тра́піць у цэль

vom Blitz getróffen — забі́ты [паражо́ны] мала́нкай

den ríchtigen Ton ~ — папа́сці ў тон

sich getróffen fühlen — адчува́ць сябе́ знява́жаным [абра́жаным]

2) напатка́ць, зда́рыцца (пра няшчасце)

ein Únglück traf ihn — яго́ напатка́ла [спасці́гла] няшча́сце

3) сустрака́ць, спатка́ць

4) датыка́цца (каго-н.), закрана́ць (каго-н.); адно́сіцца, ста́віцца (да каго-н., чаго-н.); ты́чыцца, даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)

die Bemérkung trifft ihn — заўва́га ты́чыцца яго́

wen trifft die Schuld? — хто вінава́ты?

5)

das Bild ist gut getróffen — фатагра́фія ве́льмі ўда́лая

◊ den Nágel auf den Kopf — ~ ≅ тра́піць у кро́пку

éine Entschéidung ~ — прыма́ць рашэ́нне

ein Ábkommen ~ — заключа́ць пагадне́нне

2.

vi (auf A) натыка́цца; (рапто́ўна) напатка́ць

3.

(sich)

1) сустрака́цца

wóllen wir uns héute ~ — сустрэ́немся сёння

2) здара́цца, надара́цца

es traf sich so, dass… — зда́рылася так, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwárze

sub

1) n -n чарната́, чо́рны ко́лер; чо́рнае (месца)

das ~ im Áuge — зрэ́нка

aufs [ins] ~ schíeßen* — страля́ць у цэль

ins ~ tréffen* — папа́сці ў я́блычка (мішэні); перан. удар у са́мую кро́пку

◊ nicht das ~ únter dem Nágel háben — не мець ні граша́

2) m, f -n, -n разм. чарнцвы, -вая (пра чалавека)

3) m, f -n, -n разм. чо́рны, -ная (пра негра, негрыцянку)

4)

der ~ — чорт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

miss

I [mɪs]

1.

v.t.

1) не пацэ́ліць, ня тра́піць у цэль

to miss a nail — ня тра́піць у цьвік

2) to miss a train — спазьні́цца на цягні́к

3)

а) He missed his music lesson today — Ён сёньня прапусьці́ў ле́кцыю му́зыкі

б) to miss an opportunity — прапусьці́ць наго́ду

в) to miss a mistake — прапусьці́ць памы́лку

4) to miss the point of a remark — не зразуме́ць сэ́нсу заўва́гі

5) ухіля́цца, уніка́ць

6) сумава́ць, тужы́ць па кім-чым

I miss my mother — Я суму́ю па ма́ці

2.

v.i.

не пацэ́ліць, ня тра́піць

3.

n.

1) про́мах -у m.

2) стра́та f., недахо́п -у m.

II [mɪs]

n., pl. misses

дзяўчы́на f., неза́мужняя жанчы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

miss​2 [mɪs] v.

1. прамахну́цца, не пацэ́ліць;

He fired at the target but missed it. Ён выстраліў у цэль, але прамахнуўся.

2. не заўва́жыць (што-н.);

You can’t miss their house, it’s the highest on the street. Вы не можаце не заўважыць іх дом, ён самы высокі на вуліцы.

3. не зразуме́ць;

She missed the joke. Яна не зразумела жарт.

4. прапусці́ць; спазні́цца;

He missed his breakfast. Ён не снедаў./Ён прапусціў снеданне;

miss the train/plane спазні́цца на цягні́к/самалёт

5. сумава́ць, марко́ціцца;

What did you miss most when you were abroad? Па чым вы больш за ўсё сумавалі, калі былі за мяжой?

6. пазбяга́ць;

You should miss the crowds. Вам трэба пазбягаць натоўпу.

miss out [ˌmɪsˈaʊt] phr. v. прапуска́ць, упуска́ць;

You have missed out the most important thing. Вы прапусцілі самае важнае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hit​1 [hɪt] n.

1. удар, штуршо́к;

give smb./smth. a hit уда́рыць каго́-н./што-н.;

a clever hit тра́пны ўдар

2. папада́нне;

He scored a direct hit. Ён патрапіў проста ў цэль.

3. по́спех, уда́ча, уда́лая спро́ба; хіт, нешта ве́льмі папуля́рнае ці паспяхо́вае (пра фільм, кнігу, песню, п’есу і да т.п.);

be a big hit мець вялі́кі по́спех;

His book was a hit. Яго кніга мела вялікі поспех;

make a hit ствары́ць сенса́цыю;

I want to buy a CD with the latest hits. Я хачу набыць дыск з самымі папулярнымі песнямі.

4. slang до́за нарко́тыку

5. AmE, slang жо́рсткае злачы́нства або́ забо́йства

6. вы́нік по́шуку (асабліва ў інтэрнэце)

♦

be/make a hit (with smb.) спадаба́цца (каму́-н.) адра́зу, з пе́ршай сустрэ́чы;

She has made a big hit with Charlie. Яна адразу вельмі спадабалася Чарлі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

1. у каго-што, па кім-чым. Накіроўваць стрэл, удар у пэўную цэль. Паліцай цаляў у Андрыяна, але папаў у яго таварыша. Марціновіч. Спачатку немцы спрабавалі агрызацца, цалялі па самалётах з зенітак. Сачанка. // у што. Імкнуцца папасці (рукой, нагой і пад.) куды‑н., у што‑н. Усе яшчэ спалі, толькі Вара, пазяхаючы, цаляла рукой у рукаў ватоўкі і ніяк не магла патрапіць. Сабаленка. Не адставай, сынок, не адставай, — раз-пораз падахвочваў тата мяне. — Ты ў мае сляды цаляй — лягчэй будзе ісці. Пальчэўскі. // перан.; у каго-што. Разм. Мець каго‑н. на ўвазе. Каб не было памылкі, у каго ён цаляе, Чорны зрабіў сугучнымі прозвішчы прататыпа і героя. Лужанін. // да каго-чаго, на каго-што. Разм. Ісці, кіравацца ў пэўным напрамку. Адзін цаляў да Валодзі, другі накіраваўся да Івана. Новікаў.

2. Пападаць, трапляць. Кулі сыпаліся градам, а .. [Андрэй] не адчуваў, не заўважаў, куды яны цалялі. Кулакоўскі.

3. перан. Разм. Імкнуцца заняць якое‑н. становішча, месца. Гаспадар крыху замяшаўся, бо і ён таксама меў ласае вока на дачку пана каморніка, адразу сцяміўшы, куды цаляе яго сусед. Колас. — Эге, весела сёння ў народнай! — гукнуў ад парога Мальчэўскі. — Хто тут сёння ў завадатары цаляе? Васілёнак. // з інф. Імкнуцца зрабіць што‑н. пэўным чынам, у пэўны час або ў пэўным месцы. [Валодзя], відаць, цаляў выходзіць з дому і прыходзіць так, каб не трапляцца мне на вочы. Сабаленка. Як толькі малыя з заняткаў, дык.. [жанчыны] ў школу. І ўсё цаляюць заходзіць па адной. Кавалёў.

•••

Зуб на зуб не цаляе — тое, што і зуб на зуб не пападае (гл. зуб).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́р в разн. знач. уда́р, -ру м.;

нанести́ уда́р нане́сці ўдар;

одни́м уда́ром адны́м уда́рам;

уда́ры ки́рок уда́ры кі́рак;

уда́р гро́ма уда́р гро́му;

перенести́ уда́р перане́сці ўдар;

отве́тить уда́ром на уда́р адказа́ць уда́рам на ўдар;

уда́р попа́л в цель прям., перен. уда́р тра́піў у цэль;

апоплекси́ческий уда́р мед. апаплексі́чны ўдар;

штрафно́й уда́р спорт. штрафны́ ўдар;

уда́р пу́льса уда́р пу́льсу;

фронта́льный уда́р воен. франта́льны ўдар;

теплово́й уда́р цеплавы́ ўдар;

со́лнечный уда́р со́нечны ўдар;

◊

находи́ться под уда́ром знахо́дзіцца пад уда́рам;

уда́р в спи́ну уда́р у спі́ну;

одни́м уда́ром двух за́йцев уби́ть адны́м уда́рам двух зайцо́ў забі́ць;

уда́р судьбы́ уда́р лёсу;

в уда́ре у настро́і (у гумо́ры).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)