цэль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прадмет, месца, куды накіроўваецца стрэл, удар, кідок; мішэнь.

Страляць у ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Цэ́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Цэ́ль
Р. Цэ́лі
Д. Цэ́лі
В. Цэ́ль
Т. Цэ́ллю
М. Цэ́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цэ́ль

‘мішэнь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́ль цэ́лі
Р. цэ́лі цэ́лей
цэ́ляў
Д. цэ́лі цэ́лям
В. цэ́ль цэ́лі
Т. цэ́ллю цэ́лямі
М. цэ́лі цэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цэль ж. цель;

стральба́ па закры́тых цэ́лях — стрельба́ по закры́тым це́лям;

◊ біць у ц. — бить в цель;

біць мі́ма цэ́лі — бить ми́мо це́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэль, ‑і, ж.

Прадмет, месца, куды накіроўваецца стрэл, удар, кідок. Часамі хадзіў Лабановіч у лес, каб пастраляць у цэль з .. рэвальверчыка. Колас. Многія цэлі былі падаўлены адразу ж, аднак на гэты раз фашысты адкрылі агонь у адказ. «Полымя». // Мішэнь. Ці б’е начальства ў цэль, ці шле «за малаком», Ды знойдуцца заўсёды Івановы, Што памахаць яму гатовы. Крапіва.

•••

Біць у цэль (міма цэлі) гл. біць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэль ж Ziel n -(e)s, -e; Zíelscheibe f -, -n (мішэнь);

патра́піць у цэль das Ziel tréffen*; перан ins Schwárze tréffen*;

не патра́піць у цэль das Ziel verféhlen, féhlschießen* аддз vi; перан féhlschlagen* аддз vi, ins Léere schíeßen*;

рухо́мая цэль вайск bewégliches Ziel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цэль

Том: 36, старонка: 264.

img/36/36-264_1349_Цэль.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

саманаво́дны, -ая, -ае (спец.).

Які аўтаматычна наводзіцца на цэль.

Саманаводная ракета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цало́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м. (разм.).

Чалавек, які метка пападае ў цэль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тра́пны, -ая, -ае.

1. Які дакладна пападае ў цэль; метка накіраваны ў цэль.

Т. стрэл.

2. перан. Які дакладна і правільна падмячае, схоплівае што-н., дакладна і востра выражае, перадае асноўную сутнасць з’явы і пад.

Т. выраз.

|| наз. тра́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)