trffen

*

1.

vt

1) папада́ць, трапля́ць (у мэту, y цэль)

das Ziel ~ — тра́піць у цэль

vom Blitz getrffen — забі́ты [паражо́ны] мала́нкай

den rchtigen Ton ~ — папа́сці ў тон

sich getrffen fühlen — адчува́ць сябе́ знява́жаным [абра́жаным]

2) напатка́ць, зда́рыцца (пра няшчасце)

ein nglück traf ihn — яго́ напатка́ла [спасці́гла] няшча́сце

3) сустрака́ць, спатка́ць

4) датыка́цца (каго-н.), закрана́ць (каго-н.); адно́сіцца, ста́віцца (да каго-н., чаго-н.); ты́чыцца, даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)

die Bemrkung trifft ihn — заўва́га ты́чыцца яго́

wen trifft die Schuld? — хто вінава́ты?

5)

das Bild ist gut getrffen — фатагра́фія ве́льмі ўда́лая

◊ den Ngel auf den Kopf — ~ ≅ тра́піць у кро́пку

ine Entschidung ~ — прыма́ць рашэ́нне

ein bkommen ~ — заключа́ць пагадне́нне

2.

vi (auf A) натыка́цца; (рапто́ўна) напатка́ць

3.

(sich)

1) сустрака́цца

wllen wir uns hute ~ — сустрэ́немся сёння

2) здара́цца, надара́цца

es traf sich so, dass… — зда́рылася так, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)