edge​2 [edʒ] v.

1. (павольна, асцярожна) ру́хаць; ру́хацца;

edge oneself/one’s way праціска́цца

2. абшыва́ць, аблямо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jig​2 [dʒɪg] v. ру́хацца штуршка́мі;

jig up and down

1) падско́кваць; скака́ць

2) падкі́дваць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кільва́тэр

(гал. kielwater)

струмень вады, які застаецца ў час руху ззаду судна; ісці ў кільватэры — рухацца ў адну лінію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вывіва́цца, ‑аецца; незак.

Рухацца па звілістай лініі. Бурыя, пад колер зямлі, берагавыя ластаўкі.. спрытна выбіваліся над вадой. Пальчэўскі. // Мець звілісты напрамак. Срэбнаю істужкаю вывіваўся Нёман. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stíllhalten

* аддз. vi не ру́хацца, стая́ць спако́йна, паво́дзіць сябе́ спако́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

make great strides, make rapid strides

зрабі́ць вялікі по́ступ, ху́тка ру́хацца напе́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вару́хаць, вару́хацца ’рухаць, рухацца, хістацца і да т. п.’ Гл. варушы́ць, варушы́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клы́хаць ’клыпаць, павольна рухацца’ (Сцяшк.). Магчыма, кантамінацыя клішаць (гл.) і клыпаць (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэ́зка прысл.

1. (рухацца) hástig, héftig;

2. (гучаць) schrill, géllend, schnéidend;

3. (выказвацца) schroff, scharf, héftig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заплята́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. заплесціся¹.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра ногі: з цяжкасцю рухацца, з цяжкасцю перамяшчацца.

Ногі заплятаюцца ад стомленасці.

3. Пра язык: ледзь варушыцца (ужыв. як абазначэнне невыразнай, блытанай гаворкі).

Ад хвалявання ў яе пачаў з. язык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)