lapse2 [læps] v.
1. спыня́цца (канчаткова або на пэўны час)
2. law стра́чваць сі́лу
3. па́сці (маральна)
lapse into [ˌlæpsˈɪntə] phr. v. перахо́дзіць у больш спако́йны, менш акты́ўны стан;
lapse into silence/sleep замо́ўкнуць/засну́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дзі́кі, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца на першабытнай стадыі развіцця (пра людзей), не культываваны (пра расліны), не прыручаны (пра жывёл).
Дзікія плямёны.
Дзікая яблыня.
Дзікая качка.
2. Незаселены, неабжыты.
Д. кут.
3. Неўтаймаваны, шалёны.
У душы яго кіпеў д. гнеў.
4. Люты, зверскі, які пераходзіць межы нармальнага.
Д. крык.
Дзікая расправа.
Дзікае забойства.
5. перан. Нелюдзімы, які дзічыцца, пазбягае людзей.
6. Не звязаны ні з якімі арганізацыямі, які дзейнічае самастойна (разм.).
Дзікая арцель.
Д. пляж.
○
Дзікае мяса (разм.) — нарасць на ранах, якія доўга не зажываюць.
|| наз. дзі́касць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
перахо́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для пераходу куды‑н. Пераходны тунель. Пераходны люк.
2. Які з’яўляецца пераходам ад аднаго стану да другога; прамежкавы. Пераходны перыяд. Пераходныя гаворкі. □ Гэта была пераходная пара года: яшчэ не дыхаў зазімак, але і сівец, што кусціўся пад дубам, не паспеў пацямнець ад дажджоў. Даніленка. [Раіса] была ў тым пераходным узросце, калі забываюцца дзіцячыя гульні, калі дзяўчына лічыць сябе ўжо дарослай і баіцца, што цікавасць да малодшых будзе вытлумачана як уласная нясталасць. Шамякін.
3. Які перадаецца, пераходзіць ад аднаго да другога. Пераходны чырвоны сцяг. Пераходны вымпел.
4. Які пераходзіць, пераносіцца на наступны год. Пераходныя сумы. Пераходныя фонды. Пераходная тэма.
5. У граматыцы — якому ўласціва пераходнасць і які патрабуе пасля сябе дапаўнення ў вінавальным склоне без прыназоўніка (пра дзеяслоў). Пераходныя і непераходныя дзеясловы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
übergehen
I übergéhen
* vt
1) aбміна́ць, праміна́ць, прапуска́ць, не заўважа́ць
etw. mit Schwéigen ~ — абыйсці́ што-н. маўча́ннем
2) абыхо́дзіць (каго-н. пры размеркаванні)
3) паруша́ць (закон)
II übergehen
* vi (s)
1) перахо́дзіць, пераязджа́ць, перапраўля́цца (in A, zu D – куды-н., да каго-н., чаго-н.)
zum Ángriff ~ — перахо́дзіць у наступле́нне
2) перахо́дзіць (на чый-н. бок)
ins féindliche Láger ~ — перайсці́ ў варо́жы ла́гер
3) (zu D) перахо́дзіць, прыступа́ць (да чаго-н.)
zu éinem ánderen Théma ~ — перайсці́ да друго́й тэ́мы
4) (in A) перахо́дзіць, пераўтвара́цца (у што-н.)
der Régen ging in Schnee ü- ber — дождж перайшо́ў у снег
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вандрава́ць
(польск. wędrować, ад ням. wandern)
1) часта мяняць месца жыхарства, весці неаседлы спосаб жыцця;
2) падарожнічаць;
3) пераходзіць ад аднаго ўладальніка да другога на працягу доўгага часу (аб прадметах).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
кампліме́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Прыемная заўвага, пахвала каму‑н. — Я рады, што пасля мяне школа пераходзіць у моцныя, умелыя рукі, залатыя рукі, — зусім несвядома і шчыра зрабіў камплімент настаўніцы Іван Паўлавіч. Васілевіч. Кожны стараўся сказаць [Тамары Аляксееўне] самы прыемны .. камплімент, а калі ў каго не знаходзілася такога, то хоць .. прыемнаю ўсмешкаю выказаць сваё захапленне яе прыгажосцю. Колас.
[Фр. compliment.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
trespass2 [ˈtrespəs] v. (on)
1. паруша́ць чужо́е пра́ва ўлада́ння;
“No trespassing” «Прахо́д забаро́нены» (надпіс)
2. злоўжыва́ць; ква́піцца;
trespass the bounds of good taste перахо́дзіць ме́жы до́брага гу́сту;
trespass on smb.’s hospitality злоўжыва́ць чыёй-н. гасці́ннасцю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
shade2 [ʃeɪd] v.
1. засланя́ць (ад святла), зацямня́ць, за́сціць
2. штрыхава́ць, тушава́ць;
sha ded areas on the map заштрыхава́ныя ме́сцы на ма́пе
3. (into) непрыкме́тна перахо́дзіць (з аднаго адцення ў іншае, з аднаго стану ў іншы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Перахо́д 1 ’эпідэмія якой-небудзь няцяжкай хваробы’ (стаўб., З нар. сл.), піряхо́д ’пераход часу пасля прымятага’ (Юрч. СНЛ), сюды ж перэхо́дзіць ’перахадзіць за тэрмін (аб карове)’, ’пераходзіць з аднаго месца на другое, у другі стан’ (ТС), пераходка ’брод’ (добр., Мат. Гом.). Да пера- і хадзі́ць, ісці (гл.).
Пераход 2 ’параход’ (Некр., ТС). Пад уплывам народнай этымалогіі з параход (гл.) — пры ад’ідэацыі лексемы пераход — як ’сродак, пры дапамозе якога можна пераправіцца з аднаго месца ў іншае’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
surmount
[sərˈmaʊnt]
v.i.
1) перамага́ць, пераадо́льваць
He surmounted many dificulties — Ён перамо́г шмат ця́жкасьцяў
2) вы́сіцца, узвыша́цца (над навако́льлем)
3) перахо́дзіць
to surmount a hill — перайсьці́ ўзго́рак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)