далікатэ́с

(фр. délicatesse)

рэдкая, прыемная на смак, пах страва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэзадара́нт

(ад дэз- + лац. odor = пах)

сродак для дэзадарацыыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэзадара́тар

(ад дэз- + лац. odor = пах)

прылада для дэзадарацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імбі́рны в разн. знач. имби́рный;

і. пах — имби́рный за́пах;

~нае пі́ва — имби́рное пи́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

багуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да багуну; уласцівы багуну. Багуновы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензо́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бензолу, уласцівы бензолу. Бензолавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тхнуцца, ‑нецца; зак.

Страціць моц, пах. Вытхнуўся хрэн. Вытхнулася гарэлка. Вытхнуліся духі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэкало́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адэкалону, уласцівы адэкалону. Адэкалонны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парфу́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парфумы; уласцівы парфуме. Парфумны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селядзе́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы селядцу. Селядзечны пах. // Прыгатаваны з селядцоў. Селядзечны паштэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)