Рака́ч ’фарбаванае палатно’ (навагр., Сл. рэг. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сыро́вы ’нябелены (пра ніткі, палатно)’ (ТС). Гл. сыравы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суравы́ тэкст (пра ніткі) roh;

суравы́я ні́ткі róher Zwírn;

сураво́е палатно́ úngebleichte Léinwand, Róhléinen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tkać

незак.

1. ткаць;

tkać płótno — ткаць палатно;

2. утыкаць, тыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plant, ~u

м.

1. насып, палатно (чыгункі);

2. ~y мн. бульвар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podłoże

н.

1. глеба; аснова;

2. тэх. палатно;

3. біял. субстрат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даматка́ны, ‑ая, ‑ае.

Вытканы хатнім, саматужным спосабам (пра матэрыю, тканіну). Даматканае палатно. Даматканае сукно. // Зроблены, пашыты з такой тканіны. Даматканы настольнік. Даматканая світка. □ У куце, між акон, — стол, засланы палатняным, даматканым абрусам. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце; зак., чаго.

Вырабіць тканнем у якой‑н. колькасці. Ніхто за .. [Лісавету] не напрадзе, не патчэ, а мужчын трэба адзяваць, ды і сабе ў скрыню нейкае палатно пакласці. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́ба ’бавоўна’ (Сцяшк. МГ). Бясспрэчна, запазычанне з польск. weba ’вельмі тонкае ільняное палатно; галандскае палатно’ (а гэта з ням. Webe ’тканіна, кусок палатна’, да weben ’ткаць’). Параўн. і чэш. véba ’гатунак тонкага палатна’ (< ням.; Махэк₂, 680).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крыналі́н

(фр. crinoline, ад лац. crinis = волас + linum = палатно)

шырокая спадніца на тонкіх абручах, стальных або з кітовага вуса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)