Крапе́ж ’месца, куды сцякае вада са страхі’ (Яшк., Янк. Мат., Жд. 2). Да крапаць (гл.). Як капеж (< капаць) утворана пры дапамозе суфікса ‑еж (Сцяцко, Афікс. наз., 36).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перавашава́ць ’перакапаць’ (трак., Сл. ПЗБ). Да пера- і вашава́ць ’глыбока рыць, капаць’ (гл.), якое да літ. vašúoti ’рваць крукам’ < vą̃šas ’крук’ (параўн. палес. клю́чка ’прылада для капання бульбы’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
distil(l)
[dɪˈstɪl]
1.
v.
1) дыстылява́ць
2) гнаць
to distill alcohol — гнаць сьпірт
2.
v.i.
1) сачы́цца, ка́паць
2) дыстылява́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ако́п м вайск Gráben m -s, Gräben; Schützengraben m;
гарма́тны ако́п Geschützgraben m -s, Geschützeinschnitt m -(e)s, -e;
капа́ць ако́пы Schützengraben áusheben*; schánzen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rínnen*
vi
1. (s) цячы́, струме́ніцца,
струме́ніць
2. (h)
1) дава́ць це́чу, працяка́ць
2) ка́паць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Капе́ль, капэ́ль ’вадасцёк’ (лунін., Шатал.), бяроз. копэ́ль ’гразкае балота’ (Шатал.), рус. капель ’капеж’, ’рына’, ст.-рус. капель ’капеж’ чэш. kápěj, kvápjij, kápij ’вадасцёк’. Прасл. kapějь/kapělь. утворанае ад kapati > ка́паць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
spade
I [speɪd]
1.
n.
рыдлёўка f.
2.
v.t.
капа́ць рыдлёўкаю
•
- call a spade a spade
II [speɪd]
n.
ві́ны, пі́кі (у ка́ртах)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Капа́ннік ’той, хто капае бульбу’ (Шн. 3), ’землякоп’ (смарг. Шатал.), капа́нніца ’жанчына, якую нанялі капаць бульбу’ (смарг. Шатал.; Янк. 2), паст. капа́ніца ’тс’ (Сцяшк. Сл.). У выніку асіміляцыі з капа́льнік, капа́льніца ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Капані́чыць ’матычыць’ (Некр., Янк. 1, Мат. Гом.; бялын., Янк. Мат.; кіраў., стаўбц., Нар. лекс.). Ад назоўніка капані́ца ’матыга’ (ТСБМ, ТС, Сцяшк., Бяльк., Сержп. Грам.; стол., Крыв. — Вяр.; жлоб., Шатал.). Да капаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ко́пысць ’лапатачка для размешвання кашы’ (Крачк.). Параўн. копустка (гл.). Да *копасць утварэнне з суфіксацыяй на ‑osłb і націскам на першым складзе: капаць Жопасць, як любіць > любасць,⇉хварэць > хворасць⇉(Сцяцко, Афікс. наз., 89).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)