Капо́цька ’непаваротлівы, марудны’ (стаўбц. Нар. сл., Сцяц. Афікс. наз., рус. пск., цвяр. копотуха ’дзеянне непаваротлівага чалавека’. Да капацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)