nótwendig
1.
a неабхо́дны, патрэ́бны
ein ~es Übel — непазбе́жнае зло
2.
adv ве́льмі, надзвы́чай, абавязко́ва (патрэбна і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
по́мста, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.
Адплата за прычыненае зло. Ідуць, закованыя ў сталь, На нас драпежнікі і каты... Народ, на бой рашучы устань! Устань для помсты і расплаты! Крапіва. // Жаданне адпомсціць. І ў самых запаветных тайніках .. [Міхасёвай] мары гарыць яшчэ незгасальная іскра помсты самому каменданту .. за смерць бацькі. Якімовіч.
•••
Кроўная помста — помста забойствам за забойства сваяка як перажытак родавага ладу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адплаці́ць сов.
1. (за услугу) отплати́ть;
2. (за зло) отплати́ть, отомсти́ть;
а. за кры́ўду — отплати́ть (отомсти́ть) за оби́ду;
◊ а. той са́май мане́тай — отплати́ть той же моне́той
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прараўці́ сов.
1. в разн. знач. прореве́ть, (о животных — ещё) прорыча́ть;
2. разг. (проплакать нек-рое время) прореве́ть, проголоси́ть;
3. разг. (громко, зло прокричать) проора́ть, прореве́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
repay [rɪˈpeɪ] (repaid) v.
1. вярну́ць (пазыку);
repay a debt/loan вярну́ць доўг/пазы́ку;
repay a mortgage вы́купіць закладну́ю
2. адпла́чваць; узнагаро́джваць;
repay smb. for smth. адпла́чваць каму́-н. за што-н.
♦
repay good for evil адплаці́ць дабро́м за зло
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; споўз, спаўзла́, -зло́; -зі́; зак.
1. Спусціцца паўзком або цяжка, павольна злезці адкуль-н.
С. з гары ўніз.
С. са стога.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паволі, паступова ссунуцца, саслізнуць, зрушыцца з месца (аб прадметах).
Павязка спаўзла з калена.
3. Аддаліцца паўзком, сысці куды-н.
Чарапаха спаўзла некуды.
4. перан. Паступова адыходзячы ад правільных пазіцый, стаць на заганны шлях.
С. да фармалізму ў аналізе (неадабр.).
|| незак. спаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. спаўза́нне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
асцерага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Раіць асцерагацца каго‑, чаго‑н., перасцерагаць ад чаго‑н. шкоднага, небяспечнага, што здольна зрабіць зло. — Ты толькі, Міхась, не накідвайся адразу на яду, — асцерагаў Міхася Пятрусь. Колас. Але май на ўвазе, што яна, Зося, нічога не забыла і ніколі не забудзе. І мільёны не забудуць. І ты не асцерагай яе ад мінулага. Яна не баіцца яго. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трухля́ціна, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што струхлела, разбурана трухленнем. А калі ён [Гіляр] добра топнуў нагой і скарыначку тую прабіў, дык адразу праваліўся ў гнілізну, у трухляціну. Дубоўка. Піць, увесь час хочацца піць, а балота дыхае на нас нейкай трухляцінай. Бажко. / у перан. ужыв. [Вольга Віктараўна:] — Андрэй Пятровіч, скажыце, калі ласка: дабро вы робіце народу ці зло, забіваючы розум дзяцей і іх чыстыя душы ўсякаю казённаю трухляцінаю? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ты́хо-лы́хо ‘шыта-крыта’ (драг., З нар. сл.). Да ці́ха і лі́ха (гл.) з заходнепалескай фанетыкай, параўн. ст.-бел. тихо, тыхо ‘ціха’, тихота, тихость ‘адсутнасць гаворкі, лагоднасць, пакора’ і лихо ‘зло’, ‘адчайна, рызыкоўны (ГСБМ); ведаць, на аснове рыфмаванага выслоўя, параўн. Cicho, bo budzie licho! (ваўк., Федар. 4), або Ot, ad licha cicha, a dabra ni czutno (там жа), He чапай ліха, пакуль яно ціха (Вушац. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зле́е сравнит. ст.
1. нареч. больш зло́сна; больш сярдзі́та; больш лю́та; см. злоII.
2. прил. больш злы; больш ліхі́; больш зло́сны; больш сярдзі́ты; больш лю́ты; см. злой.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)