цьмя́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Ледзь прыкметы, ледзь
2. Цёмны, пацямнелы.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цьмя́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Ледзь прыкметы, ледзь
2. Цёмны, пацямнелы.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Яркі, светлы.
2. Бязвоблачны, бясхмарны, чысты.
3.
4. Акрэслены, добра
5. Лагічны, пераканаўчы, дакладны.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obscure
1) няя́сны, ма́ла зразуме́лы, незразуме́лы
2) няве́дамы; малава́жны, нязна́чны
3) схава́ны, ледзь
4) невыра́зны, няя́сны
5) цёмны, цьмя́ны
v.
1) засланя́ць; закрыва́ць, загараджа́ць сабо́ю
2) зацьмі́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ДАМА́ЧАЎСКІ СТРОЙ,
традыцыйны комплекс
Жаночы касцюм складаўся з кашулі, спадніцы-рабака, фартуха, гарсэта, галаўнога ўбору. Кашуля мела шырокі адкладны каўнер, вышыты па краях. Аздаблялася малінавым з украпаннямі чорнага арнаментам гладкіх і пункцірных палос на плечавой устаўцы, верхняй і ніжняй частцы рукава. Ніжні ўзорысты шляк рукава дамінаваў над верхнімі палосамі арнаментам зорак, крыжыкаў, зігзагаў і
М.Ф.Раманюк.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
каро́на, ‑ы,
1. Галаўны ўбор з каштоўнымі ўпрыгожаннямі, які з’яўляецца знакам улады манарха.
2.
3. Тое, што і крона 1.
4. Светлы арэол вакол Сонца,
•••
[Ад лац. corona — вянок.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clear
1) сьве́тлы, я́сны, бяз хма́раў
2) празры́сты, бліску́чы
3) я́сна чу́тны, я́сна
4) невінава́ты, безь віны́
5) во́льны, адкры́ты
6) во́льны ад до́ўгу, бяз до́ўгу, чы́сты
7) апаро́жнены, разгру́жаны
2.я́сна; зусі́м, ца́лкам
3.1) чы́сьціць
2) рабі́ць празры́стым
3) выясьня́ць
4) Law
а) апра́ўдваць, прызнава́ць невінава́тым
б) прызнава́ць надзе́йным
5) расчышча́ць
•
- all clear
- clear away
- clear off
- clear the way
- clear up
- it is clear
- keep clear of
- out of a clear blue sky
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
год, ‑а,
1. Прамежак часу з 1 студзеня, за які Зямля робіць адзін паварот вакол Сонца (уключае ў сябе 365 ці 366 сутак, або 12 каляндарных месяцаў).
2. Адрэзак часу ў 12 месяцаў, які адлічваецца з якога‑н. дня.
3.
4.
5.
6. Адрэзак часу, на працягу якога планета робіць абарот вакол Сонца.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тума́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да туману 1 (у 1 знач.); які ўтвораны туманам, складаецца з яго.
2. Расплыўчаты, няясны;
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фігу́ра, ‑ы,
1. Форма, абрысы чаго‑н.
2. Склад цела, знешнія абрысы, формы чалавека.
3. Чалавек (звычайна невядомы, незнаёмы ці кепска
4. Постаць чалавека або жывёлы ў скульптуры, жывапісе.
5. Комплекс рухаў пры выкананні чаго‑н. (танца, пры катанні на каньках і пад.).
6.
7. У геаметрыі — частка плоскасці, абмежаваная замкнутай лініяй, а таксама наогул сукупнасць размешчаных пэўным чынам пунктаў, ліній, паверхней і цел.
8. У шахматах — кароль, ферзь, ладдзя, слон і конь.
9. Старшая ігральная карта (туз, кароль, дама, валет).
10. Моўны зварот, стылістычны прыём, які надае мове асаблівую выразнасць.
11.
[Лац. figura — вобраз, форма.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сляпы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які не бачыць, пазбаўлены зроку.
2.
3. Невыразны, неразборлівы (пра тэкст, шрыфт і пад.).
4. Праз які дрэнна відаць або нічога не відаць.
5. Непраглядны, беспрасветны.
6. Які адбываецца без удзелу зроку.
7. Які не мае выхаду, праходу.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)