ба́чны, -ая, -ае.

Даступны зроку.

Увышыні кружыліся ледзь бачныя буслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ба́чны ба́чная ба́чнае ба́чныя
Р. ба́чнага ба́чнай
ба́чнае		 ба́чнага ба́чных
Д. ба́чнаму ба́чнай ба́чнаму ба́чным
В. ба́чны (неадуш.)
ба́чнага (адуш.)		 ба́чную ба́чнае ба́чныя (неадуш.)
ба́чных (адуш.)
Т. ба́чным ба́чнай
ба́чнаю		 ба́чным ба́чнымі
М. ба́чным ба́чнай ба́чным ба́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́чны

1. ви́димый;

2. зри́мый (ви́димый);

3. филос. ка́жущийся, ви́димый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́чны, ‑ая, ‑ае.

Даступны зроку. Высока-высока над.. [Максімкам], ледзь бачныя, кружыліся буслы. Гамолка. Над комінам хаты паказаўся пакуль што не бачны нікому лёгкі дымок. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́чны (даступны зроку) síchtbar, erkénnbar;

быць ба́чным síchtbar sein, zu séhen [erkénnen] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

макраскапі́чны, -ая, -ае.

Бачны простым вокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зри́мый прил. ба́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасі́руючы, -ая, -ае.

Які пры палёце пакідае бачны след і гэтым дапамагае весці далейшы прыцэл (пра кулю, снарад).

Трасіруючая куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

widzialny

бачны;

widzialny gołym okiem — бачны простым вокам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Відны ’бачны, прыметны’; ’выдатны, важны, значны, рослы, статны, самавіты’ (БРС, КТС), відны́ ’светлы’ (БРС; лаг., КЭС), ві́дны ’тс’ (Шат.), відный ’светлы, відны, сталы’; ’павабны, здаровы на выгляд’ (Бяльк.). Укр. ви́дний ’ясны, відны’; ’прыкметны, бачны’, рус. смал., калуж., калін., тул. видный ’бачны’; ’рослы, статны, прыгожы’, польск. widny ’ясны, добра асветлены, бачны, прыкметы’, чэш. (кніжн.) vidný ’бачны, прыкметы’, славац. vidný ’поўны святла, ясны’; ’бачны, прыкметы’, славен. víden ’бачны’, серб.-харв. ви̂дан ’ясны, светлы’; ’бачны’; ’вядомы, выдатны’, макед. виден ’выдатны (аб асобе)’; ’важны, значны (аб выніках)’, балг. виден ’бачны’; ’вядомы, выдатны’; ’значны, важны’. Прасл. vidьnъ < vidъ > від (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)