служы́цель, ‑я, м.

1. Тое, што і слуга (у 1 знач.). У час канцэрта між радоў ходзяць служыцелі з падносамі і частуюць гледачоў чаем з мятай. В. Вольскі.

2. Ніжэйшы служачы ў некаторых установах. Служыцель музея. □ А перад смерцю ёй [Данусі] ўдалося напісаць пісьмо, і адзін паляк — служыцель турмы — яго вынес на волю. Карпюк.

3. Чалавек, які служыць чаму‑н., працуе і прыносіць карысць сваёй працай у якой‑н. галіне (навукі, мастацтва і пад.). Служыцель навукі. Служыцель мастацтва. // Пра духоўных асоб. Служыцель культу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

посвяти́ть сов.

1. (кого, что во что) падзялі́цца (з кім, з чым, чым-небудзь); адкры́ць (каму, чаму, што); азнаёміць (каго, што, з чым); паінфармава́ць (каго, што, аб чым); расказа́ць (каму, чаму, пра што); уве́сці (каго, што, у што);

посвяти́ть в свои́ пла́ны падзялі́цца сваі́мі пла́намі, адкры́ць свае́ пла́ны, азнаёміць са сваі́мі пла́намі, паінфармава́ць аб сваі́х пла́нах, расказа́ць аб сваі́х пла́нах;

посвяти́ть в свои́ интере́сы расказа́ць пра свае́ інтарэ́сы, уве́сці ў свае́ інтарэ́сы;

2. (кого, что, кому, чему) прысвяці́ць;

посвяти́ть себя́ му́зыке прысвяці́ць сябе́ му́зыцы;

3. (возвести в звание) пасвяці́ць;

посвяти́ть в ры́цари пасвяці́ць у ры́цары;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Männchen

n -s, -

1) чалаве́чак

2) саме́ц (у жывёл)

~ báuen [máchen] — садзі́цца на за́днія ла́пы (пра зайца); служы́ць (пра сабаку); іран. стаць навы́цяжку; разм. супраціўля́цца чаму́-н.; ≅ стаць на дыбкі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

саступа́ць, саступі́ць

1. (адысці ў бок) beiséite tréten*;

2. разм (адмовіцца ад каго-н, чаго-н на карысць каму-н, чаму-н) ábtreten* vt, überlássen* vt;

3. разм (пайсці на саступкі) náchgeben* vi;

саступа́ць у цане́ den Preis herábsetzen [reduzíeren]; im Preis náchlassen*;

саступа́ць даро́гу den Weg frei gében* [frei máchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

pochlebiać

pochlebia|ć

незак. komu1. ліслівіць перад кім; хваліць каго; падлізвацца да каго; лёсткі падпускаць;

2. цешыць каго/што; падабацца каму/чаму;

~ło mi, że ... — мяне цешыла, што...; мне падабалася, што...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пресле́довать несов.

1. прасле́даваць, перасле́даваць; (гнаться) гна́цца (за кім); (гнать, подвергать гонениям) гнаць; (притеснять) прыгнята́ць, уціска́ць;

пресле́довать врага́ по пята́м прасле́даваць (перасле́даваць, гнаць) во́рага па пята́х;

реа́кция пресле́довала передовы́х де́ятелей нау́ки и культу́ры рэа́кцыя прасле́давала (перасле́давала, прыгнята́ла, уціска́ла) перадавы́х дзе́ячаў наву́кі і культу́ры;

2. перен. не дава́ць спако́ю (каму, чаму); (угнетать) гнясці́; (мучить) му́чыць; (докучать) дакуча́ць, надакуча́ць; назаля́ць (каму, чаму); (донимать) дайма́ць (каго, што), дапяка́ць (каму, чаму);

мысль о мое́й оши́бке пресле́дует меня́ ду́мка аб маёй памы́лцы не дае́ мне спако́ю (му́чыць мяне́, гняце́ мяне́);

3. (стремиться к чему-л.) мець на ўва́зе (што); (стремиться к чему) імкну́цца да чаго́; (добиваться) дабіва́цца; дамага́цца (чаго); (заботиться о чём-л.) клапаці́цца (пра што), дбаць (пра што);

пресле́довать свои́ интере́сы клапаці́цца (дбаць) пра свае́ інтарэ́сы;

пресле́довать цель мець на мэ́це, ста́віць сабе́ мэ́тай;

пресле́довать коры́стные це́ли мець (ста́віць) кары́слівыя мэ́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адпавяда́ць (чаму) несов.

1. соотве́тствовать; отвеча́ть, удовлетворя́ть;

а. прад’я́ўленым патрабава́нням — соотве́тствовать (отвеча́ть, удовлетворя́ть) предъя́вленным тре́бованиям;

2. (быть в согласии с чем-л.) согласова́ться с (чем);

гэ́ты пункт не ~да́е пастано́ве ў цэ́лым — э́тот пункт не согласу́ется с постановле́нием в це́лом;

3. (быть в соответствии, в связи с чем-л.) соотве́тствовать;

○ арыгіна́лу ~да́е — с по́длинным ве́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хілі́цца несов.

1. клони́ться, наклоня́ться; склоня́ться;

2. крени́ться;

ло́дка хі́ліцца — ло́дка крени́тся;

3. (да чаго, к чаму, куды) перен. клони́ться (к чему, куда); идти́ (к чему, куда);

дзень хі́ліцца к ве́чару — день кло́нится к ве́черу;

віда́ць, куды́ хі́ліцца спра́ва — ви́дно, куда́ кло́нится (идёт) де́ло;

4. (да каго) перен. льнуть (к кому); чу́вствовать расположе́ние (к кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

unterlíegen

* vi (s) (D)

1) саступа́ць, паддава́цца, быць перамо́жаным

2) падляга́ць, знахо́дзіцца ў чыі́м-н. распараджэ́нні

3) падляга́ць (чаму-н.)

es unterlíegt kéinem Zwéifel, dass… — не выкліка́е ніцкага сумне́ння, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

widerstéhen

* vi (D)

1) супраціўля́цца (чаму-н.); устая́ць (перад чым-н.)

dem Ángriff ~ — адбі́ць напа́д

der Versúchung nicht ~ können — падда́цца спаку́се [спакушэ́нню]

2)

díese Spéise widerstéht mir — гэ́тая стра́ва мне пры́кра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)