Рассама́ты ’вілаваты (пра дрэва)’ (асіп., ЛА, 5). Вынік “узнаўлення” словаўтваральнай структуры — з прыстаўкай, параўн. расама́ты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трупе́ць ‘выдаваць глухі гук (пра гнілое дрэва)’: шула ў сярэдзіне трупіць (Шат.). Звязана з трупаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ствол (род. ствала́) м., в разн. знач. ствол;

с. дрэ́ва — ствол де́рева;

с. ша́хты — ствол ша́хты;

нерво́вы с. — не́рвный ствол;

с. стрэ́льбы — ствол ружья́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́хнуць сов.

1. (затвердеть) засо́хнуть;

зямля́ ўсо́хла — земля́ засо́хла;

2. (уменьшиться в весе при высыхании) усо́хнуть;

3. засо́хнуть, зача́хнуть;

дрэ́ва ўсо́хла — де́рево засо́хло (зача́хло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арбалі́т

(ад лац. arbor = дрэва + -літ)

разнавіднасць лёгкага бетону, што ўяўляе сабой сумесь цэменту, драўняных адходаў і вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дрыяпітэ́к

(ад гр. drys, dryos = дрэва + -пітэк)

выкапнёвая чалавекападобная малпа, якая, магчыма, была продкам шымпанзэ, гарылы і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кедр

(гр. kedros)

вечназялёнае хвойнае дрэва сям. сасновых, пашыранае ў Міжземнамор’і, гарах Малой Азіі, Гімалаях; культывуецца як дэкаратыўнае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піраксілі́н

(ад піра- + гр. ksylon = дрэва)

выбуховае рэчыва, якое выкарыстоўваецца пры падрыўных работах і для вырабу бяздымнага пораху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цік3

(англ. teak)

дзікарослае дрэва сям. вербенавых з моцнай драўнінай, якое расце ў лясной паласе Індыі, Індакітая.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рабі́на ж. бат.

1. (ягада) bereschenbeere f -, -n, Vgelbeere f;

2. (дрэва) beresche f -, -n, Vgelbeerbaum m -(e)s, -bäume (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)