расо́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Абл. Памянш. да расоха; невялікая расоха. Умацую кнігу дзе-небудзь у развіліне дрэва, у расошцы, і стаю ці танцую перад ёю, як перад абразом або перад люстэркам. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)