накшта́лт прыназ. (ähnlich) wie, in der Art von (D);
не́шта накшта́лт дрэ́ва étwas Hólzähnliches, étwas in der Art yon Holz [wie Holz]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ві́шня ж.
1. (плод) Kírsche f -, -n, Sáuerkirsche f;
во́чы як ві́шні Kírschenaugen pl;
2. (дрэва) Kírschbaum m -es, -bäume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кашта́н м. бат.
1. (плод) Kastáni¦e f -, -n; Maróne f -, -n, Ésskastani¦e f;
2. (дрэва) Kastáni¦enbaum m -(e)s, -bäume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэндра́рый
(ад гр. dendron = дрэва)
батанічны сад, дзе ў адкрытым грунце вырошчваюцца розныя віды дрэў і кустоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ксіла-
(гр. ksylon = ссечанае дрэва)
першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з дрэвам, драўнінай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
манцыне́ла
(ісп. manzamlla)
дрэва сям. малачаевых, пашыранае ў тропіках, лісце і кара якога ўтрымліваюць ядавіты млечны сок.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
саксау́л
(рус. саксаул, ад казах. sekseuil)
невысокае бязлістае дрэва сям. лебядовых, якое расце ў сярэднеазіяцкіх саланчаковых пустынях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хінідзі́н
(ням. Chmidin)
алкалоід, які змяшчаецца ў кары хіннага дрэва; выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння арытміі сэрца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
чына́ра
(цюрк. činar)
дрэва сям. платанавых, пашыранае на Балканскім паўвостраве, у Крыме, Закаўказзі, Сярэд. Азіі; усходні платан.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Дро́вы ’дровы’ (БРС, Нас., Касп., Бяльк., Сцяшк., Сл. паўн.-зах. і г. д.). Таксама дро́ва ’тс’ (Шат., Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Рус. дрова, укр. дро́ва, польск. drwa, чэш. drva, балг. дърва ’тс’, ст.-сл. дръва ’дровы’. Прасл. *drъva (мн. л. ад *drъvo ’дрэва’). Агляд форм у Трубачова, Эт. сл., 5, 141–142. Гл. яшчэ Фасмер, 1, 539; Бернекер, 1, 232; Траўтман, 53; Слаўскі, 1, 171. Як і прасл. *dervo ’дрэва’, мае і.-е. адпаведныя формы (са ступенню рэдукцыі); параўн. грэч. δρῡς ’дрэва, дуб’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)