ініцыяты́ва ж., в разн. знач. инициати́ва;

па ўла́снай ~ве — по со́бственной инициати́ве;

праці́ўнік захапі́ў ~ву ў свае́ ру́кі — проти́вник захвати́л инициати́ву в свои́ ру́ки;

чалаве́к без ~вы — челове́к без инициати́вы;

○ заканада́ўчая і. — законода́тельная инициати́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапэ́цкаць (чым, у што) сов., разг. перепа́чкать (чем, в чём), перемара́ть (чем, в чём), перема́зать (чем, в чём);

п. ру́кі ў са́жу — перепа́чкать (перемара́ть, перема́зать) ру́ки са́жей;

п. усю́ папе́ру — перепа́чкаць (перемара́ть) всю бума́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́нуць сов.

1. в разн. знач. раски́нуть;

р. ру́кі — раски́нуть ру́ки;

на бе́разе ~нулі не́вад — на берегу́ раски́нули не́вод;

р. сто́лік — раски́нуть сто́лик;

2. разброса́ть, пораскида́ть;

р. рэ́чы па кутка́х — разброса́ть ве́щи по угла́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kríbbeln

vimp

1) кішэ́ць

es kríbbelt und krábbelt — аж кішы́ць, кішмя́ кішы́ць

2) свярбе́ць

es kríbbelt mir in den Fíngern — у мяне́ ру́кі свярбя́ць (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gerécht

a справядлі́вы, пра́вільны; пра́ведны

um ~ zu sein — каб быць справядлі́вым

állen Ánforderungen ~ wérden — адпавяда́ць усі́м патрабава́нням

◊ in állen Sätteln ~ sein — быць ма́йстрам на ўсе́ ру́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusbreiten

1.

vt

1) расшыра́ць

2) рассці- ла́ць

die Árme ~ — праця́гваць ру́кі

3) распаўсю́джваць, шы́рыць (чуткі)

4) расклада́ць

2.

(sich)

1) расшыра́цца, пашыра́цца; распаўсю́джвацца

2) распасціра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падско́к, ‑у, м.

1. Скачок. Сабака плыў, а там, дзе было плытка, скакаў, робячы часам асабліва высокі падскок над сітнягамі, каб убачыць, дзе гаспадар. Караткевіч.

2. Разм. Прытанцоўванне. Пайшла «Лявоніха» з падскокам, Развёўшы рукі ў бакі. Чарняўскі.

3. у знач. прысл. падско́кам. Падскакваючы. Грыша схапіў кашулю і падскокам, вылецеў з пакоя. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчапі́цца, ‑чаплюся, ‑чэпішся, ‑чапіцца; зак.

Разм. Прычапіцца да каго‑, чаго‑н. Чаратун узяў пад рукі Валодзю і Стахея Іванавіча, Віця падчапіўся з другога боку Валодзі, а я за дзеда. Місько. — Махнём заўтра да мяне ў Грамы, прафесары! — гукае Мікола. — ..А назад можна на таварняку. Там якраз пад’ём, поезд ідзе ціха, падчэпіцеся. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашмарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм.

1. Намазаць; нацерці. — Ты б іх хоць шмальцам ці алеем пашмаравала .. — кажа бабка, мацаючы маміны рукі. Каліна.

2. і без дап. Шмараваць некаторы час. Косцік крыху змёў гразь шчоткаю, тую, якая паддавалася, а тую, якая сядзела моцна, замазаў гуталінам. Пашмараваў яшчэ крыху шчоткаю. Паставіў боты. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крапіва́, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства крапіўных з тонкімі пякучымі валаскамі на сцябле і лісці. Якімка рашуча прадзіраецца праз кусты. Звальваецца з галавы шапка, штосьці пякучае, мабыць, крапіва, абпальвае твар, рукі. Курто.

•••

Глухая крапіва — травяністая меданосная расліна сямейства губакветных з дробнымі белымі кветкамі і з лісцем, як у крапівы, але без пякучых валаскоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)