ініцыяты́ва ж., в разн. знач. инициати́ва;
па ўла́снай ~ве — по со́бственной инициати́ве;
праці́ўнік захапі́ў ~ву ў свае́ ру́кі — проти́вник захвати́л инициати́ву в свои́ ру́ки;
чалаве́к без ~вы — челове́к без инициати́вы;
○ заканада́ўчая і. — законода́тельная инициати́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)