дапаўне́нне ср.

1. (действие) дополне́ние;

заня́цца ~ннем і выпраўле́ннем артыкулаў — заня́ться дополне́нием и исправле́нием стате́й;

2. (то, чем дополнено) дополне́ние;

д. да інстру́кцыі — дополне́ние к инстру́кции;

3. грам. дополне́ние;

уско́снае д. — ко́свенное дополне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іме́нны

1. грам nominál;

іме́ннае [слабо́е] склане́нне die nominále [schwáche] Deklinatión;

іме́нны сказ Nominálsatz m -(e)s, -sätze;

2. Námens-, Persónen-;

іме́нны спіс Námensliste f -, -n, Persónenliste f, Persónenverzeichnis n -ses, -se;

іме́нны паказа́льнік Námensverzeichnis n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нараще́ние

1. (на чём-л.) нарашчэ́нне, -ння ср., наро́шчванне, -ння ср.;

2. (удлинение) надто́чванне, -ння ср.; (прибавление) надбаўле́нне, -ння ср.; (накопление) нарашчэ́нне, -ння ср., намнажэ́нне, -ння ср.;

3. грам. нарашчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарица́тельный

1. эк. наміна́льны;

нарица́тельная сто́имость наміна́льная ва́ртасць;

нарица́тельная цена́ наміна́льная цана́;

2. грам. / нарица́тельное и́мя агу́льнае імя́;

3. / и́мя нарица́тельное хадзя́чая на́зва;

его и́мя ста́ло нарица́тельным яго́ імя́ ста́ла хадзя́чай на́звай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́ткий каро́ткі; (сжатый) сці́слы;

«и» кра́ткое «і» каро́ткае;

кра́ткий гла́сный лингв. каро́ткі гало́сны;

кра́ткие прилага́тельные грам. каро́ткія прыме́тнікі;

кра́ткое изложе́ние сці́слы перака́з;

в кра́тких слова́х у не́калькіх сло́вах;

быть кра́тким быць сці́слым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збо́рны

1. в разн. знач. сбо́рный;

з. пункт — сбо́рный пункт;

~ная мэ́бля — сбо́рная ме́бель;

~ныя жалезабето́нныя канстру́кцыі — сбо́рные железобето́нные констру́кции;

2. (собранный из мелких частей) сбо́рный, набо́рный;

3. грам. собира́тельный;

~ныя назо́ўнікі — собира́тельные существи́тельные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мітрэ́нга, мітрэнг̌а, мітрэнка, в.-дзв. мітрэга ’трывога, хваляванне, непакой, сумятня, разлад, турбота, шум, перапалох, перашкода, прыгода’, бялын. ’вечарынка, бяседа’ (ТСБМ, Нас., Касп., Янк. 1, Бір. Дзярж., Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ; гродз., З нар. сл.; рагач., КЭС; бялын., Нар. сл.), стол. замытрэ́шка ’непакой’ (Вярэніч, вусн. паведамл.), мітрэнжыцца, мітрэнжыць, ваўк. мярэжыць, чэрв. мітрэжыцца, трак. мітранг̌аваць ’трывожыць, адчуваць непакой, недамаганне’, ’марудзіць’, мітрэнжанне ’сварка’, ’перашкода’ (Нас., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл., Нар. лекс.). З польск. mitręga ’перашкода’, ’цяганіна’ (Шатэрнік, 158; Пальцаў, Лекс. і грам., 38; Кюнэ, Poln., 77), якое ўтварылася пры дапамозе суф. ‑ęga ад mitr‑, роднаснага з mitwać ’блытаць’ mituś — гл. мі́тусь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нехлямя́жы ’неахайны, брудны, апушчаны’ (Сержп. Грам.; навагр., Нар. сл.), ’неакуратны, няскладны, няўдалы, абы-які’ (Сл. ПЗБ), ’непаваротлівы, няздольны’ (Бяльк.), нехлямʼя́жы ’несамавіты, непрывабны’ (ТС). Хутчэй за ўсё балтызм або прыметнік, утвораны ў беларускай мове на базе балтыйскага слова, пра што сведчаць геаграфія і фанетычныя варыянты з чаргаваннем к/х: ніклямяжы, ніклімажы (глыб., брасл., Сл. ПЗБ), параўн. літ. klem̃šinti, klemšióti ’няўклюдны ісці’. Не выключана таксама, што ў аснове народнае ўтварэнне тыпу ⁺хлямяга, параўн. ніклямяга ’няўклюда’ ніхлямяга ’няўдалы чалавек’ (Сл. ПЗБ), ад гукапераймальных хлямаць ’гучна есці’, хлэ́маць ’няўклюдна ісці’ і пад.; у абодвух выпадках не- мае ўзмацняльны характар, параўн. магіл. ха́лепа/неха́лепа ’дрэннае надвор’е’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

возвра́тный

1. (обратный) зваро́тны;

возвра́тный путь зваро́тны шлях, шлях (даро́га) наза́д;

2. грам. зваро́тны;

возвра́тное местоиме́ние зваро́тны займе́ннік;

возвра́тный глаго́л зваро́тны дзеясло́ў;

возвра́тный зало́г зваро́тны стан;

3. мед. зваро́тны;

возвра́тный тиф зваро́тны тыф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nieodmienny

nieodmienn|y

1. нязменны, пастаянны;

~e postanowienie — цвёрдае рашэнне;

2. грам. нязменны;

~y wyraz — нязменнае слова;

~e części mowy — нязменныя часціны мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)