апера́тар

(лац. operator = выканаўца)

1) спецыяліст, які кіруе работай якога-н. механізма або ўстаноўкі;

2) тое, што і кінааператар, 3) мат. правіла, якое дазваляе кожны элемент аднаго мноства супаставіць з пэўным элементам другога мноства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

градые́нт

(лац. gradiens, -ntis = які крочыць)

1) фіз. мера павелічэння або змяншэння ў прасторы якой-н. фізічнай велічыні пры перамяшчэнні на адзінку даўжыні;

2) мат. вектар, які паказвае напрамак найхутчэйшага ўзрастання пэўнай функцыі 4.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрпаля́цыя

(лац. interpolatio = паднаўленне, змяненне)

1) мат. вызначэнне прамежкавых значэнняў якой-н. зменлівай велічыні па раду суседніх вядомых яе значэнняў (проціл. экстрапаляцыя 2);

2) пазнейшая ўстаўка ў якім-н. тэксце, якая не належыць арыгіналу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вероя́тность імаве́рнасць, -ці ж.; (правдоподобие) праўдападо́бнасць, -ці ж.; (возможность) магчы́масць, -ці ж.;

тео́рия вероя́тностей мат. тэо́рыя імаве́рнасцей;

по всей вероя́тности напэ́ўна, ма́быць, му́сіць; (очевидно) відаво́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погре́шность

1. хі́ба, -бы ж., хі́бнасць, -ці ж.; (ошибка) памы́лка, -кі ж.;

2. мат. хі́бнасць, -ці ж.;

абсолю́тная погре́шность абсалю́тная хі́бнасць;

относи́тельная погре́шность адно́сная хі́бнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прираще́ние ср.

1. (действие) прырашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. прыро́шчванне, -ння ср.;

2. (прирост) прырашчэ́нне, -ння ср.; прыро́ст, -ту м.;

3. лингв., мат. прырашчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́венство ср., в разн. знач. ро́ўнасць, -ці ж.;

возрастно́е ра́венство узро́ставая ро́ўнасць;

обще́ственное ра́венство грама́дская ро́ўнасць;

ра́венство треуго́льников мат. ро́ўнасць трохвуго́льнікаў;

знак ра́венства знак ро́ўнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́селак Населены пункт, хутар, які ўзнік на новым месцы з выхадцаў суседніх вёсак або з далёкіх перасяленцаў (Слаўг.).

□ в. Выселак Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дыягана́ль​1

(лац. diagonalis, ад гр. diagonios = які ідзе ад вугла да вугла)

мат. прамая лінія, якая злучае два несумежныя вуглы многавугольніка або дзве вяршыні шматгранніка, што ляжаць не ў адной плоскасці;

па дыяганалі — наўскасяк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

okrąg, ~ęgu

okr|ąg

м.

1. мат. акружнасць;

2. акруга;

~ąg wyborczy — выбарчая акруга;

~ąg przemysłowy — прамысловая акруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)