раздроби́ть сов.

1. (размельчить) раздрабі́ць, раздрабні́ць, раскрышы́ць, мног. параскры́шваць; (повредить, разбить) растру́шчыць;

2. (расчленить) раздрабі́ць, раздрабні́ць;

раздроби́ть си́лы раздрабі́ць сі́лы;

3. мат. раздрабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздробля́ть несов.

1. (размельчать) раздрабля́ць, раскры́шваць; (разбивать, повреждать) растру́шчваць;

2. (расчленять) раздрабля́ць, раздрабня́ць;

раздробля́ть си́лы проти́вника раздрабля́ць (раздрабня́ць) сі́лы праці́ўніка;

3. мат. раздрабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произведе́ние ср.

1. (действие) вы́раб, -бу м.; стварэ́нне, -ння ср.;

2. (продукт труда, творчества) твор, род. тво́ра м.;

3. мат. здабы́так, -тку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фу́нкция в разн. знач. фу́нкцыя, -цыі ж.;

служе́бные фу́нкции службо́выя фу́нкцыі;

произво́дная фу́нкция мат. вытво́рная фу́нкцыя;

фу́нкция щитови́дной железы́ биол. фу́нкцыя шчытападо́бнай зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуна́й Агульная назва вялікай ракі ў беларусаў (Рам. Мат., Слаўг.).

□ Задуноўе — частка г. Віцебска за рэчкай Дунайкай (Шэйн БП., 776).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

астро́іда

(ад астра- + гр. eidos = выгляд)

мат. плоская крывая, якая апісваецца пунктам акружнасці, што з сярэдзіны датыкаецца да нерухомай акружнасці з радыусам, большым у чатыры разы, і коціцца па ёй без слізгання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыферэнцыя́л

(ад лац. differentia = розніца, адрозненне)

1) мат. адвольнае прырашчэнне незалежнай пераменнай велічыні;

2) тэх. зубчасты механізм, пры дапамозе якога перадаецца рух ад аднаго вала двум валам, што верцяцца з рознай хуткасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тангенцыя́льны

(ад лац. tangens, -ntis = які датыкаецца)

мат. накіраваны па датычнай да дадзенай крывой лініі;

т-ае паскарэнне — адна з складаючых паскарэння, накіраваная па датычнай да траекторыі цела, што рухаецца з паскарэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інве́рсія

(лац. inversio = перастаноўка)

1) лінгв. змяненне звычайнага парадку слоў і словазлучэнняў у сказе для надання фразе пэўнай стылістычнай афарбоўкі;

2) мат. парушэнне нармальнага парадку двух элементаў у перастаноўцы;

3) метэар. павышэнне тэмпературы паветра ў атмасферы з вышынёй замест звычайнага яе паніжэння.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

о́бщий

1. в разн. знач. агу́льны;

о́бщее собра́ние агу́льны сход;

о́бщий ито́г а) бухг. агу́льны падраху́нак; б) перен. агу́льны вы́нік;

о́бщие вопро́сы агу́льныя пыта́нні;

о́бщий наибо́льший дели́тель мат. агу́льны найбо́льшы дзе́льнік;

о́бщее наиме́ньшее кра́тное мат. агу́льнае найме́ншае кра́тнае;

2. (совместный) агу́льны, супо́льны;

в о́бщем уво́гуле, нао́гул;

в о́бщей сло́жности уво́гуле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)