Во́цатнік бат. ’дрэва або хмызняк, Rhus typhina’ (БРС). Кіслыя плады воцатніку часам ужывалі для падкіслення вінаграднага воцату, адкуль і назва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trespass​1 [ˈtrespəs] n. злоўжыва́нне; парушэ́нне;

a trespass of frontier парушэ́нне мяжы;

a trespass on smb.’s time злоўжыва́нне чыі́м-н. ча́сам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ву́лечка ’качаня’ (Мат. Гом.); ’качанятка, часам куранятка’ (Янк. II). Згодна Янкоўскаму (там жа), памянш.-ласк. ад падзыўнога вуль-вуль-вуль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Няўзна́кі ’непрыкметна’ (Сцяшк.), неўзнакі́ ’тс’ (Варл.), няўзна́ч ’часам; ціха, непрыкметна; няўцям’, няўзна́чку ’непрыкметна’ (Нас.), неўзнаце́йку ’нечакана’ (Касп.). Да знак, знаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przetrwać

зак. праіснаваць; перажыць; пратрымацца;

przetrwać próbę czasu — вытрымаць выпрабаванне часам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пафантазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Фантазіраваць некаторы час. [Ламко] і сам часам любіў пафантазіраваць. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрме́цца, нескл., н.

Невялікая інструментальная п’еса свабоднай формы, часам — самастойны аркестравы нумар у оперы.

[Іт. intermezzo — перапынак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

in the long run

у канцы́, канчатко́ва, урэ́шце, у канчатко́вым вы́ніку, з ча́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

turnpike

[ˈtɜ:rnpaɪk]

n.

1) аўтастра́да f. (ча́сам пла́тная)

2) даро́жная заста́ва (для збо́ру апла́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Іно́гды ’іншы раз, часам’ (Байк. і Некр., Нас., Бяльк.), і́нагды (Шат.), іно́ды (Касп.), і́нады ’калі-н’. (палес., З нар. сл., 264). Рус. иногда́, дыял. и́ногды́, иноды, иноди́, укр. дыял. и́ногді, и́ноді, ст.-польск. inegdy, inedy, н.-луж. hynga, чэш. jindy ’ў другі раз’, славац. уст. inogda ’часам’, indy ’ў другі раз’, славен. ȋnda ’тс’, серб.-харв. уст. indą, inagda, inogda ’тс’. Ст.-слав. иногда, инъгда ’калісьці, некалі’, ’у другі раз’, ст.-рус. иногда ’калісьці, некалі’, ’аднойчы’, ’у другі раз’, ’часам’, иногды ’часам’, ’перш’. Ст.-бел. иногды ’раней, перш’ (Скарына); форма инекгды (канец XV ст.) запазычана са ст.-польск. inegdy (Булыка, Лекс. запазыч., 200). Прасл. *jьnogъda ўтворана ад *jьnъ (гл. іншы) з фармантам ‑gъda. Адносна апошняй часткі складання няма адзінага тлумачэння. Верагодней за ўсё, з энклітык ‑gъ > і ‑da (Трубачоў, Эт. сл., 8, 231–232; Слаўскі, 1, 458). Фасмер (2, 134) бачыць тут абагульненае *kъda. Інакш разглядае Мейе (MSL, 13, 29): рэдукцыя формы р. скл. прасл. *godъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)