раскватарава́цца, ‑руецца; ‑руемся, ‑руецеся, ‑руюцца; зак.

Размясціцца па кватэрах. [У цэнтры раёна] з’явіліся нямецкія салдаты і раскватараваліся па хатах. Чорны. [Вольга] пісала, што хутка пакінуць Вільню і раскватаруюцца ў Варшаве. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предоста́вить сов.

1. (дать в пользование что-л., дать возможность обладания) даць; адда́ць; уступі́ць;

2. (дать возможность сделать что-л., распорядиться чем-л.) даць (магчы́масць, пра́ва, дазво́л і да таго́ падо́бнае); пакі́нуць; дазво́ліць; см. предоставля́ть;

предоста́вить самому́ себе́ дазво́ліць (даць магчы́масць) дзе́йнічаць самасто́йна; (перестать заботиться, бросить на произвол судьбы) пакі́нуць на само́га сябе́, пакі́нуць на во́лю лёсу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

павыхо́дзіць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -дзіць; -дзім, -дзіце, -дзяць; зак.

1. Выйсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н. — пра ўсіх, многіх.

Людзі павыходзілі з хат.

П. з акружэння.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.

3. Выйсці замуж — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акі́нуць, -ну, -неш, -не; акінь; -нуты; зак., каго-што.

Кінуць, пакінуць без увагі, догляду.

А. гаспадарку.

◊

Акінуць вокам (вачыма, позіркам) каго-што (разм.) — агледзець.

Як вокам акінуць, не акінуць вокам (разм.) — пра мноства каго-, чаго-н., вялікую прастору і пад.

|| незак. акіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і акі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

развіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. з кім. Абмяняцца развітальнымі словамі, паціснуць адзін аднаму рукі пры расставанні.

Р. перад ад’ездам.

2. з кім-чым. Пакінуць што-н., расстацца.

Р. са службай.

◊

Развітацца з белым светам (з жыццём) — памерці.

|| незак. разві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. развіта́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звяру́га, ‑і, М ‑рузе, м.

Разм.

1. Вялікі страшны звер.

2. Тое, што і звер (у 2 знач.). — Я не магла пакінуць маю Святлану ў лапах гэтага звяругі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

let go

а) пусьці́ць, вы́пусьціць (на во́лю ці з рук)

б) пакі́нуць (рабі́ць); адмо́віцца ад каго́-чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

opuścić

зак.

1. апусціць;

~ć ręce перан. апусціць рукі;

2. прапусціць;

~ć okazję — прапусціць (правароніць) магчымасць (выпадак);

3. пакінуць;

~ć dom rodzinny — пакінуць бацькоўскі дом;

~ć żonę — пакінуць (кінуць) жонку;

odwaga mnie ~ła — смеласць пакінула мяне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unattended [ˌʌnəˈtendɪd] adj. пакі́нуты без до́гляду, без назіра́ння;

leave one’s luggage unattended пакі́нуць бага́ж без нагля́ду;

The patient remained unattended to. На хворага ніхто не звяртаў увагі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

relinquish [rɪˈlɪŋkwɪʃ] v. fml здава́ць, пакіда́ць;

relinquish one’s place адмо́віцца ад свайго́ ме́сца;

relinquish territory уступі́ць тэрыто́рыю;

relinquish hope пакі́нуць усяля́кую надзе́ю;

relinquish a habit перамагчы́ звы́чку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)