метатэ́за, ‑ы,
[Ад грэч. metathesis — перастаноўка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метатэ́за, ‑ы,
[Ад грэч. metathesis — перастаноўка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субстыту́цыя, ‑і,
Замяшчэнне аднаго іншым, звычайна падобным па ўласцівасцях, прызначэнню.
[Ад лац. substitutio — падстаноўка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затуха́нне
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гукаперайма́льны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца гукаперайманнем, асноўваецца на перайманні
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідрааку́стыка, ‑і,
Раздзел акустыкі, які вывучае распаўсюджанне
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
унісо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які адначасова гучыць; пабудаваны на адначасовым гучанні аднолькавых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гукара́д, ‑а,
Рад музыкальных
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вымаўляць у ненаціскных складах замест
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбінато́рны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГУКАРА́Д,
паслядоўнасць
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)