гідрааку́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел акустыкі, які вывучае распаўсюджанне гукаў у вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)