метатэ́за, ‑ы, ж.
Спец. Міжвольная перастаноўка двух суседніх гукаў або складоў у слове.
[Ад грэч. metathesis — перастаноўка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)