Verbum

хро́мпік, ‑у, м.

Двухромавакіслы калій, які выкарыстоўваецца як акісляльнік у скураной і тэкстыльнай прамысловасці.

хрона... (а таксама храна...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да часу, напрыклад: хронаметраж.

[Ад грэч. chrónos — час.]

хронаметрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад хронаметраваць.

хронаметрава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да хронаметраваць.

хронаметрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Правесці (праводзіць) хронаметраж.

хронаметра́ж, ‑у, м.

Вымярэнне затрат часу на што‑н. Хронаметраж працоўнага працэсу.

[Ад грэч. chrónos — час і metreō — вымяраю.]

хронаметра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хронаметражу, звязаны з хронаметражам. Хронаметражныя работы. Хронаметражныя назіранні.

хронаметражы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто вядзе хронаметраж.

хронаметражы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да хронаметражыст.

хронаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выконваецца пры дапамозе хранометра. // Прызначаны для запісу паказанняў хранометра. Хронаметрычны журнал.

2. Такі, як у хранометра. Хронаметрычная дакладнасць у рабоце.