Verbum

храмі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад храміраваць.

2. у знач. прым. Пакрыты слоем хрому (у 1 знач.). Храміраваная сталь.

храмі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да храміраваць.

храмі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Накрыць (пакрываць) метал слоем хрому (у 1 знач.).

2. Апрацаваць (апрацоўваць) скуру солямі хрому (у 1 знач.).

храміро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для храміроўкі, храміравання. Храміровачны матэрыял. Храміровачны цэх.

храміро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. храміраваць.

храмі́т, ‑у, М ‑міце, м.

Мінерал цёмнага колеру, які ўтрымлівае ў сабе хром і жалеза; хромісты жалязняк.

храмі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да храміту, які ўтрымлівае ў сабе храміт. Храмітавыя руды.

храмо́ўнік, ‑а, м.

Гіст. Тое, што і тампліер.

храна... (гл. хрона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «хрона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напрыклад: храналогія, хранаскоп.

хранаграфі́чны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хранографа ​¹. Хранаграфічны запіс.

хранаграфі́чны ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хранографа ​².