бяссэ́нснасць, ‑і,
Уласцівасць бяссэнснага; недарэчнасць.
бяссэ́нснасць, ‑і,
Уласцівасць бяссэнснага; недарэчнасць.
бяссэ́нсны, ‑ая, ‑ае.
1. У якім адсутнічае сэнс, змест.
2. Пазбаўлены разумных падстаў; недарэчны, бязмэтна.
3. Які выяўляе адсутнасць думкі, бяздумны.
бяста́ктнасць, ‑і,
1. Уласцівасць бястактнага; адсутнасць такту, далікатнасці.
2. Бястактныя паводзіны; бястактны ўчынак.
бяста́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які не выяўляе такту ў абыходжанні з кім‑н.; нетактоўны.
бяста́лентны, ‑ая, ‑ае.
Пазбаўлены таленту, бяздарны.
бяста́рка, ‑і,
Калёсы са скрыняй для перавозкі зерня, бульбы без тары.
бяста́рны, ‑ая, ‑ае.
бястэ́кставы, ‑ая, ‑ае.
Пры якім няма тэксту.
бясфа́бульны, ‑ая, ‑ае.
Які но мае фабулы (пра літаратурны твор і пад.).
бясфо́рменнасць, ‑і,
Уласцівасць бясформеннага.